Timesbold is niet de band van de mega-evenementen, wel die van de 'fijnproevers'. Met optredens op Domino (AB, Brussel), Crossing Border (Nederland) en verschijningen in legendarische New Yorkse clubs als Tonic en The Knitting Factory hebben ze een eigen plaats en geluid weten te verwerven binnen de intiemere rockscène. Afkomstig uit Brooklyn, New York heeft de groep rond zanger Jason Merritt (Whip) toch duidelijk een sterke band met België en Nederland. Hier verscheen namelijk hun album 'Timesbold' in april 2002, terwijl de VS, Japan en de rest van Europa moesten wachten tot in 2003. Naast Merritt bestaat de band op 'Masters of War' uit Dan Goebel op contrabas, Max Avery als drummer, pianist, orgelist en vocalist, Tony San Marco op banjo en orgel en Jesse Sparhawk als speciale gast, eveneens op banjo.
Over de audio
Zoals Bob Dylan met 'Masters of War' tekeer ging tegen de oorlog in Vietnam, zo gebruikt Timesbold dit nummer om hun afkeer van de gebeurtenissen in Irak (mei 2003) te laten horen. Het arrangement waarin de band het eenvoudig nummer giet zal meer dan één keel langzaam dichtknijpen, ongeacht de politieke stelling die de luisteraar inneemt.
Het spelen met instrumentale kleuren bouwt het nummer tergend langzaam op naar een wrange climax. De accordeonachtige klank van het harmonium, het beverig orgeltje en vooral de onheilspellende echo op de pianoklank vormen samen met de akoestische gitaar de basis.
In een spel van bijvoegen, weghalen (bij het wisselen van strofe, maar ook er middenin), stoppen en terug doorspelen, krassen ze 8 strofes lang op de ziel van de luisteraar en drijven deze zo naar de rand van de afgrond. Of deze inhoudelijk beschuldigend of adembenemend muzikaal is, kan iedereen best voor zichzelf uitmaken.
Het is aangewezen dit nummer te beluisteren met de tekst die te vinden is op
http://www.bobdylan.com/songs/masters.html
Meer over Timesbold
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
