De saxofonist en componist Tim Berne werd geboren in 1954 in Syracuse (New York) en was tijdens zijn jeugd vooral geboeid door R&B en Motown. Jazz kwam pas in beeld toen hij saxofonist Julius Hemphill (oprichter van het World Saxophone Quartet) ontdekte. De indruk die Hemphill naliet zou nog jaren doorwerken, want toen Berne op twintigjarige leeftijd naar New York trok, zocht hij meteen zijn voorbeeld op, volgde lessen bij hem en regelde mee diens zeldzame concerten.
De ervaringen met de muziekbusiness zouden hem later van pas komen, onder andere bij de oprichting van zijn eerste eigen platenlabel Empire (1979). Hierop releaste Berne drie albums, waarop hij onder andere te horen was met Paul Motian, Ed Schuller en Alex en Nels Cline. Deze platen trokken de aandacht van het Italiaanse Soul Note dat de thuishaven werd voor Berne's volgende twee platen.
In 1987 bood de major Columbia de saxofonist een contract aan dat resulteerde in albums met Hank Roberts, Bill Frisell, Mark Dresser en Joey Baron. Niet meteen de garantie op vanzelfsprekende jazz en in 1989 belandde Berne dan ook terug bij een kleiner label: JMT van Stefan Winter (later oprichter van Winter & Winter). JMT bezorgde Berne gedurende vijf jaar en zeven albums stabiliteit en hier verscheen in 1993 'Diminuitive Mysteries', een eerbetoon van de saxofonist aan zijn grote voorbeeld Hemphill. Toen JMT overgenomen werd door Polygram werd Berne echter meteen muzikaal dakloos: de major besloot JMT op te doeken en Berne's muziek van de laatste vijf jaren werd onvindbaar.
Vanaf 1997 nam Berne dan noodgedwongen zelf weer de touwtjes in handen met een tweede eigen label: Screwgun Records. Met dit label als uitvalsbasis maakte Berne nog uitstapjes naar befaamde labels als Winter & Winter en Thirsty Ear, maar wist hij zich toch steeds verzekerd van releases.
Door de jaren heen heeft Berne heel wat bands onder zijn leiding ontwikkeld, waarbij geleidelijk aan een poel van muzikanten ontstond. Voor het Big Satan Trio trommelt hij Tom Rainey en Marc Ducret op. Rainey is ook vaste klant in Paraphrase (naast Drew Gress) en het Hard Cell Trio met ook Craig Taborn. Taborn, Rainey en Ducret vormen Berne's partners voor Science Friction. Voor Bloodcount tapt de saxofonist dan weer uit een ander vaatje, met Jim Black, Michael Formanek en Chris Speed, maar wie de muzikale richting van deze heren wat kent, heeft niet veel uitleg nodig om te beseffen dat ook hier het scherpe randje gegarandeerd is.
Over de audio
Jalapeño Diplomacy (een compositie van Tim Berne) werd live opgenomen in Winterthur, Zwitserland op 12 april 2003 en verschenen reeds op het dubbelalbum 'The Sublime And.' (Thirsty Ear).
De weerbarstigheid die zo kenmerkend is voor de muziek van Sience Friction (en Tim Berne in het algemeen) verraadt zich hier meteen door het hoekige thema in de gitaar en de altsax. De onvoorspelbaarheid wordt nog opgedreven door het permanent afwisselen tussen tegenwringen en grooven van de Fender Rhods en de drums. Versnellingen en latinflitsen komen op de meest onverwachte momenten en zorgen voor een permanente onrust.
Wanneer Craig Taborn soleert, blijven deze muzikale haarspeldbochten gehandhaafd, vooral door Tom Rainey die geregeld het strakke tempo uit de muziek haalt. De gitaarsolo van Marc Ducret (die als overgang dient naar de compositie 'Traction', te horen op de website van Screwgun Records) is een fraai staaltje van diens versnipperde speelstijl. De muziek bestaat uitsluitend uit splinters en scherven die aan elkaar geplakt worden. Noise en flitsen van vingervlug hardrockwerk worden een geluidscollage waarbij metrische duidelijkheid al helemaal een verre droom is.
Meer over Tim Berne's Science Friction
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
