The Rhythm Junks zijn een klein, zevenkoppig groovend monstertje onder leiding van mondharmonicaspeler Steven De bruyn. Pas op z'n 22ste begint deze socioloog op een serieuze manier met muziek bezig te zijn, wat resulteert in de Band El Fish en een hele reeks platen tussen 1996 en 2001.
Enkele jaren later stelt hij tijdens het Radio 1-festival Big Bang een speciaal project voor met ex-BRT Bigband drummer Tony Gyselinck. Hieruit groeien The Rhythm Junks waarvan in 2004 het album 'Virus B-23' verschijnt. Een jaar later staat de band op het North Sea Jazz Festival in Den Haag, Jazz Middelheim in Antwerpen, het World Harmonica Festival in Duitsland en rijft De bruyn de Zamu Award voor beste muzikant binnen.
Voor hun tweede plaat 'Pop Off' engageren The Rhythm Junks producer Geoffry Burton, die reeds eerder achter de knoppen zat bij Absynthe Minded, Arno, PJDS en Yasmine. Het resultaat is een opvallend poppy album waarvan de zonnige single 'Join the Bus' maandenlang kampeert in de playlist van Radio 1.
Voor The Rhythm Junks omringt De bruyn zich met jazzdrummer Tony Gyselinck, bassist Jasper Hautekiet, trompettisten Marie-Anne Standaert en Yves Fernández-Soliño en saxofonisten Walter Baeken en Peter Verdonck.
Over de audio
'Wham Bam' is een nummer uit 'Pop Off', maar is hier te horen in een onuitgegeven live versie, opgenomen tijdens Genk on Stage op 23 juni. De sound wordt gedomineerd door het Omnichord (tot De bruyn overschakelt naar mondharmonica), tegenover de pompende baspartij van Jasper Hautekiet. Voor het refrein vullen harmonieën in de trompetten het geluid verder op.
Het nummer stoomt door van bij de eerste noot tot het (schijnbare) einde, op een zodanige manier dat zanger Steven De bruyn af en toe naar adem moet happen en er maar net toe komt om zijn zanglijnen af te werken.
Meer over The Rhythm Junks
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
