Een zevental, genaveld in Queensland, Australië, dat is The Middle East. De spil en tevens de stem van de groep is Rohin Jones. Hij was het die in de loop van 2005 samen met Jordan Ireland de groep uit de grond stampte, naar eigen zeggen eerder uit verveling dan omwille van enige ambitie. Zo kwamen ze ook zonder achterliggende reden of motivatie aan hun groepsnaam…
Dit alles betekent evenwel niet dat het debuut van The Middle East – eerder kwam er al een EP uit – een toevallig en onverhoopt gegeven is. Integendeel: na de oprichting begon de band muzikaal en in aantal personen te groeien en parallel daarmee groeide ook de ambitie en de drang naar perfectie. Er zou een album komen, maar de heren waren niet van plan eender wat op de wereld los te laten. Met ‘I Want That You Are Always Happy’ bewijzen ze geslaagd te zijn in het maken van een begeesterend album.
Dat The Middle East niet zomaar het eerste het beste op een schijfje liet branden, wordt onmiddellijk duidelijk in de vorm van 'Black Death 1349', een nummer dat losjes gestoeld is op de uitbraak van de pestepidemie. De klaagzang waarmee het opent, zijn van meet af aan pakkend en innemend en worden bovendien op een erg geslaagde wijze versterkt door wat spaarzame gitaar. Op het einde van dit verder uiterst sober lied verschijnt nog even een opborrelend klankenpallet, waarna het toepasselijk met eenzame pianotoetsen uitdooft.
