De Zweedse metalband The Haunted (met Jensen van Witchery op gitaar, en de Björler-broers van het legendarische At The Gates op bas, gitaar én schrijftafel) behoort tot de groten. Na het naar gewoonte verpletterende en gevarieerde 'rEVOLVEr', waarop zanger Peter Dolving terugkeerde na het spijtige vertrek van de überbrute Marco Aro (Face Down), is deze thrash/death metalband (zie 'rEVOLVEr' en vóóral wat er voorafging) overgegaan naar een hybride soort metal. De combinatie van thrash metal, heavy metal en hard- en progrock die te horen was op het ambitieuze 'The Dead Eye' overtuigde voor het overgrote deel, maar toch zaten twee dingen fout: de gortdroge en krachteloze productie deed afbreuk aan de muziek en sommige delen van de plaat klonken te saai om uitgediept genoemd te kunnen noemen. Neutraal gezien klonk The Haunted op 'The Dead Eye' niet helemaal meer zoals de makkelijker overtuigende metalband die furieus en brutaal maar creatief en diepgaand het kot afbrak op 'One Kill Wonder' en '... Made Me Do It'. Met vooruitgang hebben zowel The Haunted als de fans echter nooit problemen gehad, maar 'The Dead Eye' was toch wel even slikken voordat men deze toch zalige plaat kon appreciëren. Anno 2008 staan de Zweden er weer met een nieuwe schijf, 'Versus', waarop toch wel weer een hardere koers gevaren wordt.
Over de audio
'Crusher' is een van de hardste nummers vanop 'Versus', maar uiteraard niet het enige. Het nummer is van Jensens hand en dat valt te horen. Dit is in-your-face thrash metal met een likje death zoals alleen The Haunted dat kan en de band valt dan ook na een dreigende gitaarintro in met uptemporazernij van jewelste. Snijdende gitaren, vette bas en dubbele basdrums onder snelle oneindigende snaardrums. Dolving het beest lijkt lyrisch en vocaal alle pretentieuze mensen zonder integriteit en eigen identiteit in de muziekwereld (de deathcore- en metalcorescène, wie weet) weer spuugzat te zijn en gelijk heeft hij. De man raast weer heerlijk door het nummer en spuugt zijn strot uit.
"No false pride, no fashion, no fake set of values" ,
"Lesson A: This lifestyle is not for sale!" en
"Lesson B: Imitation equals failure!", zo luidt het zéér duidelijk wat de man wil zeggen. In het bulldozende middenstuk ondersteunen de backing vocalen hem heerlijk, waarna de zalige solo van Anders Björler uitbarst op de vlotte drums en open akkoorden, het geheel klinkt zo
old school thrash met die typische hardcore punkattitude dat het geen naam heeft. De storm van het refrein steekt terug op en een finale vinnige riff sluit het geheel af, terwijl een flangereffect het geheel smerig laat wegzinderen.
Meer over The Haunted
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
