De eerste steen van het Garifuna Women's Project wordt gelegd met de reis van Andy Palacio en Ivan Duran naar de Caraïben om de unieke muziekcultuur van het gebied vast te leggen. Deze missie resulteert in het album 'Watina' (2007) van het Garifuna Collective. Tien jaar voor het verschijnen van deze plaat begint Ivan Duran in dezelfde regio zijn zoektocht naar uitzonderlijke vrouwenstemmen. Vrouwen, omdat net zij de verhaal- en muziekcultuur levend houden, terwijl de mannen uithuizig zijn om geld te verdienen. In eerste instantie worden de vrouwen opgenomen in hun dagdagelijke omgeving (in de keuken, op straat, in gebedsplaatsen enz. en pas in 2002 komt er een studio in Hopkins, Belize, waar de gezangen defintief vastgelegd worden. Vaak heel snel, omdat de vrouwen hun prioriteiten stellen: het huishouden mag immers niet in de war gestuurd worden door de opnamesessies. Het afwerken van de opnames door het spaarzaam toevoegen van instrumenten neemt daarna nog eens vijf jaar in beslag, zodat 'Umalali' ('Stem') ook pas in 2007 uitkomt.
Over de audio
In 'Yündüya Weyu' vertelt Sofia Blanco Arzú het verhaal van de geboorte van Goyito, een van haar vier kinderen na drie dagen en nachten lijden. Blanco schreef zowel de tekst als de muziek van dit lied dat uitsluitend begeleid wordt door gitaar en percussie. Opmerkelijk is het eerder snelle tempo waarop het nummer gezongen wordt. Dit is niet ongebruikelijk in de Garifunacultuur, waar zelfs pijnlijke gebeurtenissen gevierd worden.
Meer over The Garifuna Women's Project
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
