Nee, Fred Hersch wil niet moeilijk doen, maar zijn Trio + 2 is een trio + 2, geen kwintet. De focus van de muziek blijft liggen op het drietal gevormd door pianist fred Hersch, drummer Nasheet Waits en bassist Drew Gress, een combinatie die tot de beste jazztrio's van het moment behoort. Trompettist Ralph Alessi en saxofonist Tony Malaby zijn welkom, maar dan wel als kleurelement.
Wie de pianist Fred Hersch (°1955) aan het werk hoort, zal meteen opvallen welk een subtiel gevoel voor melodie en touché die laat horen. Zijn klassieke opleiding is daar waarschijnlijk niet vreemd aan. De stap naar de jazz heeft hij als autodidact zelf gezet. Toch blijft Hersch tot op vandaag actief als klassiek pianist en als componist van klassieke stukken en jazzwerk. Als pianist is hij vaak te horen in trioverband, maar ook als solopianist. Naast eigen composities is Hersch ook een songbookspecialist die zich graag verdiept in het repertoire van Cole Porter, Thelonious Monk en andere grote jazzcomponisten.
Wie Hersch naar voorbeelden en invloeden vraagt, kan zich aan een opmerkelijke reeks namen verwachten: van Thelonious Monk, Paul Bley, Herbie Hancock, Miles Davis, Chet Baker, Charles Mingus en klassieke pianisten als Martha Argerich, Artur Rubenstein, Vladimir Horowitz en Glenn Gould tot klassieke componisten als Bach, Ravel, Ligeti, Stravinsky en Chopin.
Over de audio
In 'Down Home' komen enkele typische aspecten van Fred Hersch en het Trio + 2 naar boven. De compositie is opgedragen aan de Amerikaanse gitarist Bill Frisell, waarbij Hersch Frisells muziek duidelijk als inspiratiebron gebruikt heeft. Dit schrijven met andermans muziek in het achterhoofd is een procédé dat Hersch graag toepast. De verwijzingen naar Frisells muziek zijn hier overduidelijk. Het stuk heeft dat traditioneel-volkse zonder expliciet country te worden: heldere akkoorden en een licht weemoedige melodie die toch genoeg twists meekrijgt om net iets extra te leveren.
Ook Hersch' filosofie dat het Trio + 2 geen kwintet is, maar zijn Trio met twee blazers klinkt hier duidelijk door. De blazers zijn duidelijk aanwezig en gaan naar het einde van de solo's toe zelfs bijna domineren qua volume, maar de muzikale klemtoon blijft liggen op het trio van bas, piano en drum.
Meer over The Fred Hersch Trio + 2
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
