Toen The Dillinger Escape Plan in 1999 zijn debuut op de wereld losliet, werd iedereen met verstomming geslagen. 'Calculating Infinity' was een knoetharde synthese tussen metal en hardcore die zowaar een zweem van free jazz met zich mee droeg. Opvolger 'Miss Machine' (2004) bleef trouw aan deze beginselverklaring, maar vergat niet om de muzikale ontdekkingstocht verder te zetten. Hoewel de groep temidden enkele bezettingswissels intussen drummer en stichtend lid Chris Pennie verloor aan de progrockers van Coheed and Cambria, is daar op 'Ire Works' gelukkig niet veel van te merken. De plaat gaat verder op het elan van zijn voorgangers en blijkt een fascinerend opus dat zich niet voor één gat laat vangen.
Over de audio
Op het eerste gehoor staat 'Black Bubblegum' in schril contrast met de hyperkinetische splinterbommen waar The Dillinger Escape Plan doorgaans mee geassocieerd wordt. De messcherpe gitaren, halsbrekende tempi en blaffende vocalen blijven dan misschien achterwege, toch blijft het onmiskenbaar een werkstuk van Ben Weinman en de zijnen. De stotterende riff en het tegendraadse slagwerk verraden alvast met wie de luisteraar te maken heeft. Tel daarbij de veelzijdige (en bijwijlen verdraaid catchy) vocalen van brulboei Greg Puciato op en het resulteert in een kopstootsong met Mike Pattonesque allures.
Meer over The Dillinger Escape Plan
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
