Het verhaal van Tape Tum (de broertjes Lieven en Benjamin Dousselaere) is dat van veel elektronica-artiesten: tijdens hun tienerjaren actief in verschillende rockgroepjes, om later toch maar te beslissen in kleinere bezetting en eerder elektronisch verder te gaan. Voor de Dousselaeres betekende dat ook een muzikale beweging van Lee Perry, Kurt Cobain en Captain Beefheart naar Beach Boys' Brian Wilson en Raymond Scott, een van de gangmakers van de elektronische muziek. Aanvankelijk werkten ze voornamelijk voor theater, performances en kortfilms, tot Kurt Overbergh (artistiek directeur van de Ancienne Belgique) de twee vroeg om op te treden tijdens de aftershow bij het concert van Konono N° 1 en Tortoise. En zo ging op 19 mei 2005 de live-versie van Tape Tum in première.
De AB zou ook daarna nog een belangrijke rol blijven spelen in de evolutie van de groep, want in 2006 belandde Tape Tum op het Domino-festival, op de compilatie-cd van dit evenement en op de zomerse Feeërieën. Een 4-track demo verscheen in datzelfde jaar, waarin Lieven en Benjamin Dousselaere ook bleven werken voor dans, performance en film. Momenteel sleutelen ze aan een volledig album en zijn ze een improvisatiegroep gestart met pianist Heleen Van Haegenborgh.
Over de audio
De kans dat een beetje minder begenadigde muzikanten van 'Heart of Gold' tot een draak van een nummer herleid zouden hebben, is niet gering. Verbasterde elektronica laten flirten met een akoestische gitaarsong is een zaak, maar er een lekkere scheut kitscherig amusement bovenop kappen nog een andere. Gelukkig hebben Lieven en Benjamin Dousselaere gevoel voor dosering en daardoor haalt het nummer het beste uit de verschillende werelden: de abstractie van de krakende elektronica, het melodisch/harmonische van een klassieke song en de gezellige warmte van een rijk, elektro-akoestisch geluid à la Air. 'Heart of Gold' is onbeschaamd genieten...
Meer over Tape Tum
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
