Het begon voor de Deen Stefan Pasborg met een snare, een hi-hat en een cimbaal die hij als driejarige cadeau kreeg van de drummer Axel Riel die ook zijn leraar zou worden. Pasborgs eerste releases onder eigen naam waren ‘Toxikum’ en ‘TriplePoint’ waarvoor hij telkens een stevig arsenaal aan collega’s optrommelde. Vooral ‘TriplePoint’ – een box van drie cd’s – verraadt de ambities van Pasborg en laat hem horen naast ondermeer John Tchicai, Ray Anderson, Ellery Eskelin, Marc Ducret, Paul Brosseau en Alex Riel. Net als de meeste andere cd’s van pasborg verschenen deze albums op ILK, het label dat (net als het gelijknamige collectief) mee opgericht werd door Pasborg.
De eerste, titelloze cd van zijn Odessa 5 verscheen in 2008. Voor deze groep zocht Pasborg het gezelschap op van Anders Banke en Liudas Mockunas (saxen), Jakob Munck (trombone) en Jeppe Tuxen (keyboards en Hammond B3). Voor de opvolger ‘X-Tra Large’ uit 2010 breidde hij zijn kwintet uit een elfkoppige band.
Naast Stefan Pasborg's Odessa 5 nam Pasborg ook op en was hij te horen in Delirium, Ibrahim Electric, Ictus, en Fra de Varme Lande.
Op een calorietje meer of minder kijken Stefan Pasborg en zijn Odessa 5 in XL versie niet. De vettige rhythm & blues inzet van ‘Infernal Dance of All Kashchei’s Subjects’ (uit Igor Stravinsky's ballet 'The Firebird') liegt er niet om. Het is echter niet de eenduidige richting waarin de track zal marcheren, want al snel sukkelt de compositie als een klungelig cartoonfiguurtje van de en situatie in de andere, waarbij het r&b deel als een refrein geregeld terug opduikt. Zo bijvoorbeeld ook onder de jankerige saxofoonsolo, waar de ondergrond wat langer volgehouden wordt.
Daarna klaart de muziek uit tot op 2:58 het r&b deel terugkomt, maar nu in een lichter geluid en met geharmoniseerde blazers.
Op 3:37 valt plots het metrum uit waardoor de muziek de gedaante van een sonore vlakte aanneemt. Geleidelijk aan zwelt het geluid opnieuw aan tot op 4:48 het kenmerkende r&b deel terug komt bovendrijven.
