In 2005 ontmoetten de jonge filmmakers Florent de La Tullaye en Renaud Barret een opmerkelijke band in de straten van Kinshasa. De kern van Staff Benda Bilili werd gevormd door verlamde muzikanten die op straat sliepen en repeteerden in een half verlaten dierentuin. De la Tullaye en Barret besloten een film over de groep te draaien die in première ging op het filmfestival an Cannes in 2010.
Ondertussen was de naam van de band ook al op een andere manier naar het buitenland doorgesijpeld. Het Belgische label Crammed tekende de groep en bracht in 2009 ‘Très Très Fort’ uit, opgenomen in de voor de muzikanten zo vertrouwde zoo. Producer van dienst was Vincent Kenis die eerder al hetzelfde werk deed voor onder andere Konono No. 1 en de Kasai Allstars.
In september 2012 verscheen de opvolger ‘Bouger le Monde!’ - deze keer opgenomen in een “echte” studio, maar opnieuw onder leiding van Kenis - waarvoor de groep werd uitgebreid met drie nieuwe muzikanten.
Dat Staff Benda Bilili meer ambieert dan wat couleur local-vertier is meteen te horen aan het arrangement van de intro. Inhakende gitaren die snel meerstemmig aangewend worden, aangevuld met een geharmoniseerde vocale melodie en de loeiend jankende satonge verraden de ambities van de groep.
Ook in de rest van het nummer, dat gebaseerd is op een eenvoudig, steeds herhaald harmonisch patroon, komt de muzikaliteit van de band tot uiting. De soepele drive vormt een treintje dat niet te stoppen is en het geluid is subtiel gelaagd. Er worden verschillende, soms bescheiden gitaarpartijen gecombineerd, aangevuld met de satonge en de stemmen vormen vraag- en antwoordstructuren waarbij verschillende solisten worden uitgespeeld tegen de groep.
