Het Noorse trio Splashgirl neemt haar tijd: de snelle muzikale hap is aan de deze klassieke piano-bas-drum formatie niet besteed. Met overwegend trage tempi en niet zelden een zachte dynamiek, verwachten de in Oslo wonende muzikanten heel wat concentratie en engagement van de luisteraar. Sinds de oprichting van de groep in 2004 brachten Andreas Stensland Løwe (piano en elektronica), Jo Berger Myhre (contrabas) en Andreas Lønmo Knudsrød (drums) vier cd’s uit. De eerste, ‘Doors. Keys.’ verscheen in 2007 op het label AIM. Voor alle andere albums vond het trio onderdak bij Hubro, waar ‘Arbor’, ‘Pressure’ (2011) en eerder dit jaar ‘Field Day Rituals’ verschenen. Voor deze laatste release werkte het drietal samen met producer Randall Dunn (Sunn O))), Earth). Doorheen de jaren speelde Splashgirl samen met muzikanten als Sidsel Endresen, Jan Bang en Eyvind Kang. Met de landgenoten van Huntsville nam Splashgril ook een split-lp op.
‘Mass’ is het soort muziek die ondanks haar uitgesproken eenvoud toch alle aandacht kan vragen en zelfs opeisen. Terecht, want wie het stuk op de achtergrond laat passeren, zal slechts een fractie mee hebben van de muzikaliteit die er verscholen ligt.
Eigenlijk bestaat de compositie uit niet veel meer dan een eenvoudige melodie die gespeeld wordt door contrabas, altviool en piano. Vanuit een klein motiefje van drie noten, mag het materiaal echter continu veranderen en vloeien, waarbij af en toe het vertrekpunt nog even komt doorschemeren.
De Perzische en rituele inslag van het stuk wordt nog versterkt door de zacht tingelende percussie en de cimbalen. Iets minder voor de hand liggend zijn de hoge elektronische pieptonen die opduiken. In plaats van de mystieke sfeer van de track te storen, zorgen die echter voor een vreemde kleuring van de klank, een effect dat ook op andere nummers van ‘Field Day Rituals’ opduikt.
Bassist Jo Berger Myhre over de achtergronden van ‘Mass’:
“Andreas Stensland Løwe en ik schrijven allebei ongeveer de helft van de composities. Hij heeft als pianist een duidelijk overzicht van wat hij wil doen, terwijl bij mij de ideeën meer tijdens het oefenen komen (…). Zo kom ik een bepaald akkoord of een bepaald geluid tegen dat ik leuk vind en dat probeer ik dan te gebruiken als startpunt voor de compositie, zonder er te ver mee weg te lopen. Dat hoor je duidelijk in ‘Mass’ van onze recentste plaat, een nummer dat grotendeels uit unisono partijen bestaat. Ik luister vaak naar Perzische en Turkse muziek en ik wilde de contrabas een beetje als in die muziek laten klinken. Ik improviseerde er wat mee, nam het op, beluisterde daarna de opname en op basis daarvan heb ik dan de uiteindelijke melodieën gecomponeerd.”
