Het Noorse duo Cornelius en Lazare zijn zonder enige twijfel de meest geschifte en de meest ruimdenkende van alle extreme metalheads. Het beste bewijs daarvan leveren ze met hun geesteskindje Solefald, een muzikale entiteit die moeiteloos grenzen doorbreekt, genres in de mix gooit en aan het eind van de rit iedereen met verstomming slaat. Black metal vermengen met jazz, pop, psychedelica of rockabilly lijkt op papier gedoemd om te mislukken, maar deze heren doen niets anders, met uitstekend resultaat. Hun meest recente wapenfeit - 'Norrön Livskunst' - focust zich op verschillende aspecten van het Noorse leven en klinkt even eclectisch als aangrijpend, even geschift als geniaal. Een mooi bewijs daarvan vormt het nummer 'Tittentattenteksti', een waar huzarenstukje van genrevermenging.
Het nummer opent behoorlijk bizar, met de heel aparte stem van Agnete Kjolsrud. Haar kenmerkende timbre klinkt op het eerste gehoor ronduit vreemd, maar wie het even de tijd geeft, zal merken dat het perfect past bij het muzikale verloop van de song. De muzikale begeleiding begint behoorlijk eenvoudig, maar zodra zij met haarzelf in duet gaat en de semi-koorzang invalt, wordt al snel duidelijk dat vooral de zang centraal staat. Dit wordt extra kracht bijgezet door allerlei bevreemdende effecten en de occasionele grom. Niet toevallig, aangezien het nummer draait om spraakverwarring. Ook wordt op een bepaald moment de muziek gewoon achterstevoren afgespeeld. Solefald zet de luisteraar constant op het verkeerde been, en net wanneer een luisteraar gewend is aan een bepaalde riff, duikt er een nieuwe op die het geheel een heerlijk ontwrichtend karakter geeft. Verrassend van begin tot einde, misschien chaotisch aan het begin, maar uiteindelijk toch naar de keel grijpend: Solefald op zijn meest uitdagend!
