De Belgische componist Serge Verstockt werd in 1957 geboren in Brasschaat. Met ouders die allebei beeldend kunstenaar waren, was het voor de jonge Verstockt maar een kleine stap richting de artistieke wereld. Minder vanzelfsprekend was de loopbaan die hij doorheen de jaren uitbouwde. Waar lessen in orgel, piano, klarinet en notenleer nog mooi in de lijn van de verwachtingen lagen, toonde Verstockt ook opvallend veel interesse voor de rol van technologie en techniek in muziek. Zo belandde hij in de lessen geluidstechniek aan het conservatorium van Brussel, de cursus beeld- en geluidsmontage aan het Rits en aan de SEM-studio (Studio voor Experimentele Muziek) van Joris Delaet, waar hij in contact kwam met elektronische klankmanipulatie.
Tussen 1983 en 1985 zocht hij zijn heil in het buitenland, meerbepaald aan het Instituut voor Sonologie waar Gottfried Michael Koenig Verstockt in contact bracht met de informatica als hulpmiddel bij het componeren. De lessen van Koenig misten hun uitwerking niet en Verstockt begon zelf met het schrijven van computerprogramma's. Later verbreedde hij zijn horizon door actief bezig te zijn met computertekeningen en video's, vond hij inspiratie bij digitale telefonie en werkte hij samen met andere kunstenaars, zoals architect Werner Vandermeersch.
In 1988 richtte hij het ensemble Champ d'Action op, waarvan hij artistiek leider bleef tot 1997 om die taak terug op te nemen in 2003. Sinds 2006 is Verstockt docent compositie aan het conservatorium van Rotterdam. Datzelfde jaar werd zijn compositie 'Voder' uitgevoerd tijdens het gereputeerde festival Wien Modern. In België was zijn muziek te horen tijdens festivals als Music@Venture (2003 en 2007), Ars Musica, November Music, Transit en Artefact.
Over de audio
Geluidfreaks kunnen met Serge Verstockts 'DRIE' hun hart ophalen, niet alleen dankzij het surroundgeluid waarmee de compositie gebracht moet worden, maar ook door de bij momenten hallucinante geluidsmuur die de componist van de uitvoerders verlangt. De combinatie van akoestische instrumenten en elektronica werkt daar prima voor.
De inzet laat nochtans niets vermoeden van de ontwikkelingen die later zullen volgen. De zachte percussie waarmee het stuk inzet schuift binnen zonder veel brokken te maken. Ook wanneer de speelgoedpiano's binnenkomen blijft het klankbeeld eerder bescheiden. Dat verandert met de buitenaards klinkende elektronica en zeker wanneer gerommel in de laagte de voorbode blijkt te vormen voor een kleine pletwals van trommen die nu eens te leen gaan bij drum'n'bass, dan weer bij tribale ritmes.
Vervolgens belandt het werk in een college-achtige passage waarbij de luisteraar helemaal aan zijn lot over gelaten wordt. De combinatie van danceritmes en psychedelica zorgt voor auditieve waanzin die normaalgezien eerder van eigenzinnige dj's als DJ Spooky verwacht kan worden.
Wanneer de muziek opklaart betekent dat niet dat Verstockt de luisteraar rust gunt. Er blijft immers een onweer hangen dat later in volle hevigheid losbarst: een losgeslagen trombone, marcherende drums, nogmaals drum'n'bass-ritmes en een elektrische gitaar die aardig richting surfmuziek opschuift, maar dan wel met een misdadige grijns. Een versnelling loopt uit op een lang naklinkende drone waarmee 'DRIE' afgerond wordt.
Meer over Serge Verstockt
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
