São Paulo Underground is een van de vele projecten die zijn ontsproten aan de geest van Rob Mazurek. De Amerikaanse cornettist richtte het ensemble op nadat hij naar Brazilië was verhuisd, nu ongeveer een tiental jaren geleden, en zette daarmee het werk van zijn Chicago Underground-projecten verder in een Braziliaanse muzikale context. In 2006 en 2008 verschenen de twee eerste platen van São Paulo Underground waarop jazz, elektronica en Braziliaanse elementen nogal ostentatief met elkaar in de clinch gingen. Op ‘Três Cabeças Loucuras‘, het eind 2011 verschenen derde album, treden al deze invloeden echter op een frisse en meer positieve manier met elkaar in interactie. Op 18 februari stelt de groep deze cd voor in KC België.
Alle tracks op ‘Três Cabeças Loucuras’ baden in een opgewekte sfeer, zo ook afsluiter ‘Rio Negro’. De groep laat in deze compositie echter nog nadrukkelijk de tanden zien en vecht een voor dit album zeldzame clash uit. Na een bijna plechtige opening van Mazurek op cornet (hier verrijkt met effecten, waardoor deze een hele sectie blazers lijkt voor te stellen) valt alles plots stil en doet een ostinato van gastgitarist Kiko Dinucci en elektronicaman Guilherme Granado zijn intrede. De drumpartijen en cornetsolo’s die daarop volgen worden stevig door de effectenmolen gedraaid waardoor de muziek met haken en ogen aan elkaar lijkt te hangen. Het ostinato doet echter zijn werk en blijft de leidraad doorheen het stuk, tot iedereen in de touwen hangt en Mazurek (zonder behulp van effecten deze keer) het einde inluidt.
