De gitarist en udspeler Sam Shalabi werd geboren in 1964 in Libië en kwam op vijfjarige leeftijd met zijn ouders naar Canada. In de jaren '80 doolde hij rond in de punkscene van Montreal om in het volgende decennium de bocht te maken naar de geïmproviseerde muziek. Toch laat zijn verleden (of beter: zijn diverse verledens) hem niet los. Tot op vandaag is zijn muziek een plaats waar postrock, geïmproviseerde muziek, klanken uit het Midden Oosten en psychedelica elkaar treffen.
Shalabi is het bekendst van zijn band Shalabi Effect die in de jaren '90 begon als een duo met Anthony Seck, maar in 2008 werd uitgebreid tot een kwartet met bassist Alexandre St. Onge en percussionist Will Eizlini. In het begin van de 21ste eeuw begon Shalabi ook solistisch op te nemen, wat resulteerde in vier soloplaten waarvan 'Eid' (januari 2008) de meest recente is. Verder is en was Shalabi ook te horen in groepen als Detention, Molasses, Po, 'Gypt Gore, en in trio met David Kristian en Alexandre St-Onge.
Voor het optreden op 4 december 2008 in het kader van Etoiles Polaires (Vooruit, Gent) stelden Vooruit en Shalabi een ensemble samen dat onder de vlag Sam Shalabi's Egyptian Light Orchestra Shalabi-getrouwen (zangeres Elizabeth Anka Vagajic, bassist Alexandre St-Onge en gitarist Anthony Seck) samenbracht met Belgische muzikanten als Osama Abdulrasol (kanun), Aurélie Dorzée (viool), Joachim Badenhorst (rieten) en Bart Maris (trompet).
Over de audio
De iets meer dan 45 minuten durende set die Sam Shalabi's Egyptian Light Orchestra op 4 december speelde, viel uiteen in drie grote delen. In een eerste, repetitieve episode (hier te horen) domineerde een asymmetrische melodie, afgewisseld met elektronisch gestuurde passages. In het tweede blok schoot de muziek allerlei kanten uit: van polyfoon triospel over gitaarmanipulaties, spacey elektronica, struinende middernachtjazz tot psychedelische klankmuren met Sunn O)))-allures en Oosterse melodieën. Met een derde, subtiel en ingetogen deel waarvoor terug een herkenbare basismelodie gehanteerd werd, legde het ensemble het optreden (en voorlopig ook het project) neer.
Het begin is sterk elektronisch gekleurd tot de snaarinstrumenten invallen. Na iets meer dan twee en een halve minuut verschijnt de basismelodie (in 7/8) waarboven geleidelijkaan nieuwe instrumenten met ander melodisch material opduiken: soms eensgezind, soms polyfoon. Op deze manier onstaat het gelaagde klankbeeld van riffs en drones waar Shalabi met zijn eigen Shalabi Effect zo graag in vertoeft.
Iets voor de teller tien minuten aangeeft, verschuift de aandacht terug naar de elektronica, meerbepaald naar Bart Maris die zijn trompetklank door de effectenmolen jaagt tot zijn instrument totaal onherkenbaar wordt.
Net voor de grens van de twaalf minuten duikt de melodie terug op en opnieuw wordt die de basis waarboven andere instrumenten gestapeld worden tot een fijn geweven tapijt.
Deze opname wordt ter beschikking gesteld door Klara en is niet in de handel verkrijgbaar.
Meer over Sam Shalabi's Egyptian Light Orchestra
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
