In 2002 vertrekt Abdellah Bhaija (Olla Vogala, Think of One) naar de Sahara, op zoek naar muzikanten waarmee hij een eigen project overeind kan trekken. Hij vindt ze in de reeds 20 jaar actieve groep Bab Sahara in Guelmin (Marokko) en enkele maanden later vervoegen harmonicaspeler Steven De bruyn (Rhythm Junks, El Fish) en saxofonist Walter Baeken (Rhythm Junks) het project. Met het kruisen van westerse instrumenten (met naast mondharmonica en saxofoon ook bas en drum) en traditionele Afrikaanse en oosterse (nay, ud en derbouka) krijgt de sound van Sahara Blues vorm. Het resultaat is geen mengelmoes, maar een klankcombinatie waarbij de verschillende onderdelen heel natuurlijk in mekaars verlengde liggen.
Wanneer de groep in 2003 en 2004 in België kan toeren, wordt de bezetting uitgebreid met twee Marokkaanse Belgen en tijdens de tournee van 2004 worden opnames gemaakt voor de titelloze debuutplaat die pas in 2008 zal uitkomen.
Over de audio
'Leila' is een traditional uit de Sahara woestijn die hier te horen is in verschillende gedaanten: van de trage, bluesachtige opening en een funky riff tot een meer traditioneel Noord-Afrikaans geluid, waarbij de ritmische complexiteit het best tot uiting komt. Voornamelijk de baspartij wringt net dat tikkeltje tegen, waardoor er een grote muzikale spankracht ontstaat. Qua sound valt op hoe goed de uiteenlopende klankkleuren van mondharmonica, saxofoon en ud zich mengen, idem voor de westerse drum en de traditionele, Afrikaanse percussie.
Meer over Sahara Blues
Verder bij Kwadratuur
