De Japanse meesterdrummer/componist Yoshida Tatsuya kan een staat van dienst voorleggen dat bijzonder mooi oogt. Hij speelde onder meer samen met John Zorn, Derek Bailey, Keiji Haino en Otome Yoshihide en richtte zelf onnoembaar veel projecten op. Op haast al zijn werk combineert hij zijn ongelofelijke technisch meesterschap met intense, complexe composities. Zijn bekendste project is misschien wel Ruins waarbij hij, samen met een bassist hyperkinetische, nerveuze muziek maakte die zwaar beïnvloed is door Rock in Opposition en Zeuhl bands als het Franse Magma en het Belgische Univers Zero, maar dan wel met een punkinfuus en in overdrive. Na tal van Ruins-releases lijkt Yoshida Tatsuya het even gehad te hebben met bassisten (hij heeft er vier versleten) en na een duet met saxofoniste Ryoko Ono als Sax Ruins in 2009, doet hij het, wat het Ruins-verhaal betreft, nu eens op zijn eentje als Ruins Alone.
Een eerdere versie van ‘Stonehenge’ verscheen eerder al op het gelijknamige Ruins-album (Shimmy Disc, 1990). Het nummer wordt echter danig herwerkt en onder meer de bas wordt vervangen door keyboardlijnen. Wat de luisteraar voorgeschoteld krijgt is een hyperbombaste, superstrakke compositie met opgefokte, krachtige drums, Yoshida’s zang en stemkunst (in navolging van zijn voorbeeld Magma in een uitgevonden taal) en synths en waarbij het ademhappen is om de vele tempowisselingen te volgen.
