Root is het nieuwe project rond toetsenist Dominique Vantomme die samen met bassist Mirko Banovic en drummer Geert Roelofs een debuut uitbrengt waarop elk van de twaalf nummers een eigen karakter heeft. Root blinkt uit in speelplezier en intense communicatie. Root houdt van hybride muziek en combineert op hun naamloze debuut perfect tactiele, korzelige jazz met trillende rock waarin het drietal een voorkeur heeft voor een elektronische schemerzone rond de toetsen.
Steunend op de kracht van de jazzfusion van de jaren ’70, brengen ze ook de funkgrooves van Steve Wonder of Sly Stone in hun muziek in. Op hun debuutplaat slingert Root van deze vinnige grooves naar donkere, weemoedige jazzlyriek en flirt het met hedendaagse invloeden met uit hiphop en drum ‘n’ bass afgeleide ritmes zoals ook de Zweed Esbjörn Svensson dat deed. Het drietal is op zijn best wanneer het aan het experimenteren slaat en zwerft tussen impressionistische en voortstuwende nummers die een tastbare textuur krijgen door het geëxperimenteer met de klankkleur. In nummers als ‘Golden Toads Look Into the Moon’, de Abba-cover ‘Money, Money, Money’ en ‘Two Stores High’ klinkt de groep dan ook het eerlijkst en het meest inventief.
Over de audio
‘Golden Toads Look into the Moon’ is het potigste nummer op Root. Een altererende distorted keyboardakkoord opent grof de weg voor een simpele, snelle basloop die wordt snel wordt ondersteund door de hakkende drums van Roelofs. Deze houdt het tempo verschroeiend hoog en gunt de luisteraar slechts zelden even de tijd om te ademen. Het thema vloeit uit een wilde distorted keyboard dat later ook gretig gebruik maakt van desolate echo’s, zoemende reverb en gespierde noise in de korte intermezzo’s.
Vantomme’s solo verdrinkt eveneens in de effecten en opent geniaal. Over de beenhouwerriff van bas en drum speelt hij enkele verlaten noten die, ondanks het geweld van de begeleiding, in de leegte lijken te hangen. Snel schakelt hij over naar wervelende frases, eerst gebruikmakend van kortere intervallen, dan lange, hectische zinnen die door de effecten in elkaar haken. De hoge noten klinken bijzonder bijtend dankzij de schelle boventonen en Vantomme grijpt er dan ook met plezier naar terug.
Na de solo haast het trio zich terug naar een nog opgefokter thema om dan iets voor de vier minuten te kunnen afklokken, de ideale tijdsduur van de perfecte popsong.
Meer over Root
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
