Saxofonist Robin Verheyen woont nu al enkele jaren in New York, waar hij zich met succes een weg baant doorheen de competitieve Downtown scene. De in 1983 geboren Turnhoutenaar werd altijd al beschouwd als een uitzonderlijk talent en lijkt de verwachtingen steeds meer in te lossen. Zijn meest recente wapenfeit is een nieuw kwartet, het zogenaamde Robin Verheyen NY Quartet, met daarin grote namen als Ralph Alessi en Thomas Morgan.
De organisatie van Follow the Sound nodigt Verheyen dit jaar uit voor een soloconcert, een praktijk waarmee de jonge saxofonist zich geregeld inlaat. Onlangs nam hij met de sopraansax dan ook een soloplaat op, die normaal gezien in de loop van 2013 verschijnt.
Dit titelloze stuk is de eerste track op Verheyens soloplaat. De saxofonist begint heel mellow maar komt al snel op toerental met snelle chromatisch stijgende en dalende lijnen. De manier waarop hij zijn instrument hierbij onderwerpt aan talloze timbreonderzoeken doet niet zelden denken aan Steve Lacy, de grootmeester zelf, terwijl de energetische uitbarstingen wat weg hebben van het solowerk van John Carter.
