Ze zijn te horen in kleine zalen, maar evengoed op de podia van het Montreal Jazz Festival, het New Orleans Jazz Festival of het Lincoln Center. Want ondanks de interesse van grotere locaties gedijt het in 2008 geformeerde Red Baraat nog steeds goed in zweterige omgevingen. Daar komt hun energie mix van Indische muziek, funk, jazz, Balkan blaasmuziek en latin het best uit de verf.
Onder leiding van dholspeler Sunny Jain is de groep nu drie percussionisten en vijf blazers sterk. In 2010 verscheen een eerste album ‘Chaal Baby’ (waarvan de titeltrack gebruikt werd voor de sitcom ‘It's Always Sunny In Philadelphia’), een jaar later gevolgd door de live-cd ‘Bootleg Banghra’, opgenomen ter ere van het tweejarig bestaan van de band. Beide releases verschenen op het bescheiden Sinj Records. Met de editie van ‘Chaal Baby’ op het Duitse Jaro is de muziek van de band nu ook gemakkelijker in de Europese muziekwinkels te vinden. Deze uitgave is een combinatie van negen tracks van de originele uitgave van ‘Chaal Baby’ met twee live-nummers van ‘Bootleg Banghra’.
Veel meer dan een catchy thema dat na het nummer nog minutenlang in het hoofd van de luisteraar blijft doormalen, heeft ‘Hey Jamalo’ compositorisch niet nodig om de meest energieke kant van Red Baraat te belichten. Veel arrangement komt er inderdaad niet aan te pas: de melodie wordt door zowat alle blazers samen gespeeld zonder enige harmonisatie. Alleen de baslijn van de sousafoon wijkt af van de in blok gespeelde melodielijn.
Dit Indisch kronkelend thema wordt herhaald tussen en na de verschillende solo’s. Eerst is het de beurt aan de virtuoze sopraansaxofonist Arun Luthra die met zijn scherpe geluid het Indische aspect van de muziek nog versterkt. Opmerkelijk zijn hier de kort op elkaar herhaalde noten van de trombone (of bastrompet) die tussen de geïmproviseerde lijn en de baspartij van de sousafoon gespeeld worden en die duidelijk ontleend zijn aan de Balkan brassbands.
In een tweede solopassage nemen baritonsax en trombone het tegen elkaar op, waarbij de groove in de begeleiding niet trager, maar wel net even relaxter klinkt. Later is trompettist Sonny Singh nog even als zanger te horen tot bastrompet en sopraansax bijschuiven en zo de rest terugbrengen voor een laatste keer het wervelende thema en een explosief, chaotisch slot.
