Violist, pianist, ukelelespeler en singer-songwriter Patrock Wolf begint op 11-jarige leeftijd met geluid te experimenteren. Terwijl zijn leeftijdsgenoten zich door hun pubertijd worstelden, houdt Wolf zich bezig met viersporenrecorders en zelfgebouwde instrumenten (waaronder een orgel en een theremin). Op 14-jarige leeftijd sluitt hij zich aan bij het pop-art collectief Minty, waarmee hij de aandacht van het label Fat Cat trekt. Tot opnames kwam het niet meteen, maar Fat Cat stelt hem materiaal ter beschikking om zijn muzikale zoektocht verder te zetten. Twee jaar later, Wolf is dan 16, verlaat hij het ouderlijk huis en vormt hij mee het noiseduo Maison Criminaux.
Op een cd onder eigen naam is het wachten tot in 2003, wanneer 'Lycanthropy' het daglicht ziet. De positieve reacties op deze cd doen hem besluiten om lessen compositie te volgen aan het Trinity College. In 2005 verschijnt dan 'Wind in the Wires' die net als zijn voorganger met veel gejuich vanop de banken van de muziekpers onthaald wordt.
Over de audio
In 'The Libertine' trekt Patrick Wolf alle registers open. Waar hij op ander songs zo sober uit de hoek kan komen, lijkt het hier nooit genoeg te zijn. De track opent broeierig als een aanloop naar een authentieke tango. Het traditionele vervolg van deze sensuele dansmuziek komt er echter niet: een dreunende basdrum, schuifelende elektronica en een ritme als hoefgetrappel sturen het nummer de richting van het bezwerende uit. De later bijgevoegde strijkers verlenen het dan weer een poppy element, net als de stompende beat, en de funky-disco-achtige sissende hi-hats. 'The Libertine' raast er door zonder snel te zijn, is niet te stoppen zonder de luisteraar te verpletteren en is van een donkere, romantische natuur die de song tegelijkertijd mythisch, mysterieus en catchy maakt.
Meer over Patrick Wolf
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
