Paradise Lost is een unieke band: met hun debuut 'Lost Paradise' legden ze de basis voor het doom / deathgenre en in 1995 toonde de band met 'Draconian Times' een sterk staaltje gothic metal. De band onderging op de volgende albums een experimentele fase maar op 'Paradise Lost' wist het collectief toch voor een deel de sound van 'Draconian Times' te herwinnen met de stevige gitaren, de rauwe melodieuze vocalen en de gotisch klinkende keyboards. 'In Requiem', hun nieuwste opus, gaat echter nog een stapje verder en staat gelijk met de reeds vermelde klassieker. Sterker nog, het album overtreft die laatste zelfs bij momenten.
Over de audio
'The Enemy' zet in met een eerder vreemde, klagerige combinatie van gitaarnootjes en koorkeyboards, waarna het nummer lekker openbarst met de ruwe melodieuze vocalen van Nick Holmes, begeleid door de zware snaarsectie en opzwepende drums. De midtempo, ruwe emotie die Paradise Lost hier incarneert komt tot een climax in het zweverige doch harde refrein dankzij de fusie van koorkeyboards, een melodieuze lead en hevige drums en gitaren. De beginpartij keert terug in het midden en hierop volgt een beenharde en tegelijk swingende gitaarpartij met tragere drums. De aansluitende solo van Greg Mackintosh, die trouwens zoals gewoonlijk een tragisch, bluesy timbre heeft, geeft het einde van het tragere midden aan, waarna de band weer het pad opgaat van het betoverende midtempo refrein en het nummer afsluit.
Meer over Paradise Lost
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
