Wie zich aan de hand van historisch verantwoorde en minder historisch verantwoorde muzikale films een beeld gevormd heeft van "klassieke muziek" of "de klassieke componist" is welkom om kennis te maken met Paolo Pachini en zijn werk. Al gaat de argeloze luisteraar misschien toch best even goed zitten voor de confrontatie. Pachini werd in 1964 geboren in Rome en studeerde aan het conservatorium van zijn geboortestad immers niet alleen piano en compositie, maar ook elektronische muziek. Tussen 1990 en 1992 vervolledigde hij zij studies compositie bij Salvatore Sciarrino en in 1998 specialiseerde hij zich verder in computermuziek aan het Centro Tempo Reale in Firenze. Vanaf 1995 legde hij zich meer en meer toe op de wisselwerking tussen muziek en beeld. Als uitvoerder maakt Pachini hier deel uit van het trio Elastic3, dat naast Pachini aan de elektronica bestaat uit Tom Pauwels op elektrische gitaar en Eva Reiter op gamba en contrabasblokfluit. Geboren in 1976 (Wenen) is Reiter de jongste van het trio. Waar Pachini oorspronkelijk voor de piano koos, legde Reiter zich toe op blokfluit en gamba, twee instrumenten die sterk met de "oude" muziek verbonden zijn. Dit belet haar echter niet om naast het spelen van oude muziek ook met hedendaagse muziek bezig te zijn, als uitvoerster en als componiste. Tom Pauwels (1974) studeerde klassieke gitaar aan het conservatorium van Brussel en maakt deel uit van de hedendaagse muziekensembles Black Jackets Company, Champ d'action en Ictus. – waar hij tevens artistiek raadgever is. Momenteel is Pauwels docent gitaar aan het conservatorium van Gent.
Dat Pachini in 'Elastically Pink' (geschreven in 2004) zo met elektronica in de weer is, belet niet dat het werk voor hem een duidelijke emotionele achtergrond heeft. Pachini: "Elastically Pink werd geschreven als reactie op een sterke emotionele schok, veroorzaakt door het verlies van mijn goede vriend Fausto Romitelli (Italiaans componist, KVM). In de geest van onze vriendschap werd dit werk geconcipieerd als een ironische hommage aan zijn muzikale tics, in afwisseling met een element van brutale articulatie, als uitdrukking van een gevoel van weerzin voor de dood zelf. Tezelfdertijd bevat het stuk verwijzingen naar de muziek van Pink Floyd, Fausto's favoriete band." 'Elastically Pink' kent een golvende opbouw waarbij de muziek steeds overgaat van een zachte, complete versmelting van gamba, elektrische gitaar en elektronica tot een veel ruwer geluid waarbij de muziek in al haar voegen kraakt. Zo wordt het werk heel toegankelijk zonder daarvoor naar gemakkelijk meefluitbare melodieën of herhaalde ritmes te moeten grijpen. Al duikt er na zes minuten even een trage "groove" op die herinnert aan slepende rockvarianten. Ook de uiterst korte samples van vb. een dempte trompet of een zangeres geven als flitsen even herkenbare kapstokken. Met de duidelijkste verwijzing wordt echter tot in de laatste twee minuten gewacht, wanneer klokken en de wekkers, zoals in Pink Floyds 'Dark Side of the Moon', door het geluid komen priemen. Deze opname is niet in de handel verkrijgbaar.
