Het Amerikaanse Oxbow heeft al releases uit op Neurot en Hydra Head, de platenlabels van resp. Neurosis en Aaron Turner (Isis) en daar zit de band wel degelijk op zijn plaats. Met de onvoorspelbare en indrukwekkende brulboei Eugene Robinson als frontman brengt dit kwartet een hybride van nijdige noiserock en duistere, verziekte blues met af en toe een melancholische touch. Door de tegenstelling tussen luid en stil, hard en kalm en vol en leeg ten volle te benutten, krijgt hun muziek vaak een filmische en dramatische toets. Dat komt niet in het minst door het gekerm, gekreun en gemompel van Robinson die het moeilijk lijkt te hebben met de werekd en niet in het minst met zichzelf.
Over de audio
'Geometry of Business' is afkomstig van Oxbows laatste release 'The Narcotic Story' uit 2007. Dat album bevat nog steeds het kenmerkend geluid van gitaar, bas, drums en zang. Door het aanbrengen van wat orchestraties in het groepsgeluid, een strijkerarrangementje hier en daar - wordt het film noir-gehalte dat ook al in vorig werk aanwezig was, nog versterkt. 'Geometry of Business' illustreert dit ten voeten uit. Een akoestische gitaarriff en knappe pianoaccentjes bieden de ideale voedingsbodem waarop zanger Eugene Robinson zijn mompelend gebral inzet. Welke demonen er door zijn hoofd spoken is niet duidelijk, maar vrolijk klinkt hij alvast niet. Eerder lijkt het totale delirium onafwendendbaar. De dreiging en de ingehouden spanning vinden hun uitweg wanneer na twee minuten distortionbas, -gitaar en drums invallen en Robinsons hijgend gestamel overslaat in kreunend, wanhopig geschreeuw en de track aan volume en kracht wint. Dit is de ideale soundtrack voor een avondlijk bezoek aan een kermis annex freak show.
Meer over Oxbow
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
