Het verhaal van Oi Va Voi begint in 2000 in Londen met muzikanten uit de dance, rock en hiphopwereld: trompettist Lemez Lovas, drummer Josh Breslaw, bassist Leo Bryant, klarinettist Steve Levi, gitarist Nik Ammar en violiste Sophie Solomon. Met een trompettist en een violiste die ook als dj actief waren en invloeden ondergingen van klezmer en Balkanmuziek was snel duidelijk dat Oi Va Voi geen doorsneeband zou worden. Na enkele jaren optreden verscheen in 2003 hun eerste officiële plaat 'Digital Folklore' in eigen beheer en in beperkte oplage. Dat was anders voor de opvolger 'Laughter Through Tears' die uitkwam bij Outcaste. Deze plaat bezorgde de band twee nominaties voor de BBC 3 Awards en een top 10 plaats in het eindejaarslijstje van de New York Times.
Daarna werd het stil rond de groep. Violiste Sophie Solomon en zangeres KT Tunstall vertrokken en werden vervangen door respectievelijk Anne Phoebe en Alice McLaughlin. In deze bezetting verscheen in 2007 het album 'Oi Va Voi'. Voor de opvolger 'Travelling the Face of the Globe' (gedeeltelijk opgenomen in een synagoge in Londen) was het de beurt aan McLaughlin om de band te verlaten, waarna zangeres Bridgette Amofah de groep kwam versterken.
Over de audio
Wie op de MySpace van Oi Va Voi belandt, wordt daar meteen vergast op de radio-edit van 'Every Time', een met twee minuten ingekorte versie van de song. Opvallend is dat niet alleen de duur, maar ook de opbouw ingrijpend veranderd werd: de intro vervalt, wat bij de ene opname de brug is wordt bij de andere het refrein en het joodse, instrumentale deel is blijkbaar niet geschikt voor radiogebruik. Het resultaat is dat 'Every Time' in radioversie veel eigenheid verliest. Wel werd het geluid van de strofes en de refreinen extra aangedikt in de radiomix. Enkele verschillen worden nader toegelicht bij In detail.
Meer over Oi Va Voi
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
