De muziekfilosoof Eduard Hanslick zei het al in de 19de eeuw: inhoud en vorm van de muziek zijn hetzelfde. Daarmee bedoelde hij dat expressiviteit en technische complexiteit perfect hand in hand kunnen gaan. Dat is het wat Octurn nog maar eens bewijst op deze 'North Country Suite'. Pierre Van Dormael, bekend als gitarist, componist van filmmuziek en stichter van de Nasa Na Band (de voorloper van Aka Moon), zorgde voor alle composities. Met een wervelende melange van jazz, fusion, contrapunt en hedendaagse klassiek levert Octurn weer een mooi voorbeeld van muziek die zowel technisch als esthetisch hoge toppen scheert.
Over de audio
'North Country' is het eerste nummer van het album en het dynamische thema geeft een leuk beeld van de polyfonie. Met als intro een paar vage noten hier en daar is de harmonische en metrische houvast al snel ver zoek, ook al staat het hele nummer in een doodgewone vierkwartsmaat. De melodie van het thema is verspreid over zowat het hele instrumentarium, zodat om de vier of vijf noten ook de klankkleur mee verandert. Bovendien lijkt het alsof alle instrumenten tegelijkertijd onafhankelijk van elkaar soleren, en dat op een moment dat de solo's eigenlijk nog niet begonnen zijn. Harmonisch balanceert deze track op het randje van de atonaliteit, wat bij uitbreiding over heel 'North Country Suite' kan gezegd worden. Qua structuur is 'North Country' nog een toonbeeld van klassieke jazzvormpatronen: na het thema twee keer te presenteren volgt een gitaarsolo om op het einde nog maar eens het thema te geven.
Meer over Octurn
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
