De Luxemburgse celliste Annemie Osborne en haar Belgische collega’s Sarah Klenes (zang) en Thibault Dille (accordeon) ontmoetten elkaar in 2008 tijdens de lessen improvisatie aan het conservatorium van Brussel. Ze ontwikkelden elk een eigen muzikale loopbaan, maar bleven elkaar daarnaast opzoeken, wat in 2012 resulteerde in het album ‘A Dos d’âmes’. Op dit album staan improvisaties, maar ook composities en hoewel het verschil tussen de twee verschillende insteken duidelijk hoorbaar is, blijft OakTree ook in de vrije tracks toegankelijk klinken. Jazz, lyrische nostalgie, walsen en sporen van tango en chanson kleuren de muziek. Het resultaat baadt echter niet in kleffe gezelligheid, maar ademt de romantiek van Tin Hat uit, een romantiek waarbij de muziek, hier op delicaat kamermuziekniveau, voorop mag blijven staan.
'Por Toda a Minha Vida' is een compositie van Antonio Carlos Jobim die door de muzikanten van OakTree in een eenvoudig, maar net daardoor ook kwetsbaar arrangement gegoten wordt. De intro is voor het vrij bewegend accordeon en de al even los meanderende cello. Het is wachten tot accordeonist Thibault Dille de lijnen iets strakker trekt, waardoor er voor het eerst een vast metrum in de muziek opduikt. Een vliegende start wordt zangeres Sarah Klenes echter niet gegund, want wanneer ze invalt, begint het tempo weer vanaf nul. Nu zet zij echter de lijnen uit, waarbij ze graag en veel aan het tempo rekt, daarin exact gevolgd door haar collega's. De transparante aankleding van het nummer laat alle ruimte aan de melodie, maar die zit daardoor ook heel fragiel op het voorplan: een ideale situatie om alle fouten en onzuiverheden perfect hoorbaar te maken, maar Klenes blijft qua intonatie op het rechte pad. Zo wordt de melodie van Jobim alle eer aangedaan en kan OakTree hier als een echte, eensgezinde drievuldigheid opereren.