Nils Wogram (1972, Braunschweig, Duitsland) kreeg vanaf zijn twaalfde een klassieke muziekopleiding. Als zeventienjarige vervoegde hij het jazzorkest van Peter Herbolzheimer en drie jaar later vertrok hij naar de VS waar hij studeerde bij onder andere Reggie Workman, Jimmy Knepper, Slide Hampton, Kenny Werner en Maria Schneider. In 1994 keerde hij terug naar Duitsland, maar zijn verblijf in Amerika liet wel sporen na op zijn eerste plaat 'New York Conversations' die verscheen in 1994.
In 2000 stelde Wogram zijn Root 70 project voor, waarvan een jaar later een eerste album verscheen. 'On 52nd¼ Street' (verschenen in 2008) is de vierde cd van de band die sinds het ontstaan in ongewijzigde bezetting te horen is. Naast Wogram bestaat de groep uit zijn landgenoot en drummer Jochen Rückert en de Nieuw-Zeelanders Hayden Chisholm (altsax) en Matt Penman (bas). Wogram is ook geregeld samen te horen met de Russische pianist Simon Nabatov, in kwartet en duobezetting.
Over de audio
Virtuositeit moet niet altijd gepaard gaan met halsbrekende tempi en trommelvliesterroriserende volumes. Dat het anders kan laten Nils Wogram en zijn collega's hier overtuigend horen. Het begint al met de solo inzet van de trombone: de souplesse en lichtvoetigheid waarmee Wogram inzet is indrukwekkend. Even grijpt hij naar een meerstemmig moment (0'21" – tegelijkertijd zingen en spelen), maar doorgaans is zijn solominuut een toonbeeld van melodische behendigheid. Wanneer drums en bas invallen krijgt 'Ding Dong' een latin sfeertje mee, dat echter verdwijnt wanneer de drie zelfstandiger beginnen spelen.
Een dikke halve minuut later wordt er van functies gewisseld en kruipt een grommelende Wogram in de rol van begeleider voor de even handige als melodische bassolo van Matt Penman. Wanneer deze goed een minuut bezig is (2'47") verschijnt voor het eerst saxofonist Hayden Chisholm die samen met Wogram het bekende deuntje van Big Ben parafraseert. Op 3'09" doen ze hetzelfde met de melodie van de standard 'If I Were a Bell'. Een halve minuut later krijgt Chisholm dan zijn solomoment, terwijl onder hem de begeleiding het tempo verdubbelt en Wogram een dunne contrapuntische lijn op de achtergrond speelt.
Meer over Nils Wogram's Root 70
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
