Nathalie Loriers is een Waalse pianiste die zich doorheen de jaren steeds prominenter in de Belgische jazzscène wist te verankeren. Ze speelt al vanaf 1993 een rol in het wereldje als pianiste van onder andere het Brussels Jazz Orchestra. De pers begon haar echt op handen te dragen toen ze in 2002 met het Nathalie Loriers Trio + Extensions 'Tombouctou' uitbracht, een plaat waarop virtuoze hardbop en donkere melancholie hand in hand gaan. Op 'L'Arbe Pleure' zoekt ze samen met haar kwartet Chemins Croisés naar een perfecte symbiose tussen oost en west. Het resultaat is een betoverende mix van jazz, klassiek en Arabische muziek. Karim Baggili, een Jordaans-Joegoslavische Belg, brengt met zijn ud tal van Arabische invloeden binnen, terwijl de Italiaanse klarinettist Gianluigi Trovesi het kwartet een vrijere inslag geeft.
Over de audio
'Kalila et Dimna' is de magische openingstrack van 'L'Arbe Pleure'. Het nummer maakt meteen duidelijk dat Loriers' composities zowel complex, als doorzichtig zijn. Er wordt gespeeld met structuur, dynamiek en orkestratie. Het eerste thema begint met prachtige contrapuntmelodieën in de bassen van de piano en de hoge, klare klanken van de ud. Drummer Allouche en klarinettist Trovesi sturen het nummer dan klapwiekend naar een drukker hoogtepunt, waarop Loriers met een peinzende, intieme solo op reageert. Haar breekbare klank is licht, warm en mooi rond. De onbegeleide pianosolo wordt dan door Baggili opgepikt. Deze weet een fascinerende golvende opbouw in zijn solo te brengen, die evolueert naar het beginthema. Dat thema wordt door zowel de drums als de klarinet opgespleten als een dam die niet tegen stormvloed bestand is. Het nummer eindigt krachtig met het een laatste keer unisono spelen van het thema, om dan uit te hobbelen in een dalende lijn.
Meer over Nathalie Loriers - Chemins Croisés
Verder bij Kwadratuur
