Bijna tien jaar na múms indrukwekkende debuut 'Yesterday Was Dramatic, Today Is OK' levert dit IJslandse gezelschap zijn vierde studioplaat af. Op het eerste gehoor lijkt de band op 'Go Go Smear the Poison Ivy' weinig afstand te hebben genomen van zijn handelsmerk: experiment verborgen in onschuldig klinkende muziekjes. Opperhoofden Gunnar Örn Tynes en Örvar Póreyjarson Smárason hebben zich echter meer dan ooit toegelegd op songstructuren, waardoor dit weleens múms rijkste werk totnogtoe zou kunnen zijn.
De meest recente single uit 'Go Go Smear the Poison Ivy' is het knappe 'Marmalade Fires', zo'n nummer dat dadelijk aanvoelt alsof het er altijd geweest is. De mooie unisonzang van zangers Hildur Gudnadóttir en Mr. Silla wordt omgeven door een soms desoriënterende veelheid van instrumentale melodieën en percussie. De strijkers verlenen de song een zekere tristesse, maar de kinderlijke nostalgie die múm op vroegere platen tentoonspreidde is hier minder nadrukkelijk aanwezig. De band lijkt een volwassener niveau te hebben bereikt en is niet langer wars van een verankerde, meer traditionele songstructuur.
