Man's Best Friend is niemand minder dan sole die dan weer deel uitmaakt van Live Poets, deep puddle dynamics en So Called Artists. De entourage van deze Amerikaanse mc is niet met een enkel lijntje in kaart te brengen. Geboren in Portland, Maine (1977) en met een eerste demo in 1992 ontdekte sole al snel dat de hiphopbusiness niet op zijn muziek zat te wachten. Samen met o.a. alias en dj mayo richtte hij daarom zelf 45 Below Records op. Later werd het actieterrein verlegd naar het internet met de online verkoop van independent releases, een webzine en een online radiostation. In 1997 verscheen Live Poets' 'Respect' waarvan er 3000 exemplaren verkocht werden, maar nog steeds voelde sole dat hij niet het publiek bereikte dat hij voor ogen had. De laatste stap om dit toch te realiseren werd het anticon collectief waarvan hij samen met pedestrian aan de basis lag en waarbij why?, alias, doseone, jel, odd nosdam en passage zich al snel aansloten. Wat tot dan toe onhaalbaar gebleken was, werd nu mogelijk: anticon begon te toeren, de releases volgden elkaar op (ondertussen een 40-tal) en Europa, Japan en Australië konden live kennismaken met deze unieke hiphopbeweging.
Voor de productie van zijn Man's Best Friend gedaante krijgt sole de steun van anticonvrienden odd nosdam, doseone, jel en samplet hij why?. Hoewel de cd uitkwam op het Duitse Morr Music (o.a. Lali Puna, Ms. John Soda, B.Fleischmann, Styrofoam, Tied & Tickled Trio) past die toch (logischerwijs) in de anticontraditie. Wie zich daar weinig bij kan voorstellen kan daar hier en nu iets aan doen.
Over de audio
Zo amusant als de intro klinkt (een chaotische collage die begint met een hoog cowboy-en-indiaangehalte om daarna over te gaan in een Amerikaanse pensenkermis), zo verontrustend gaat sole tekeer in de strofes en de refreinen. Hier toont zich de rapper die zijn luisteraars een geweten wil schoppen. Niet door te schelden, te vloeken en te tieren, maar door een dijk van muziek en tekst op te werpen waar weinig tegen opgewassen is. De begeleiding bestaat hoofdzakelijk uit een steeds herhaald strijkerstukje, aangevuld met een jengelende sitar. In tegenstelling tot deze samples blijven de beats die sole er onder gooit niet zo lang op hun plaats. Verschillende ritmes markeren verschillende delen van het nummer zonder dat ze ooit echt hectisch worden. Ze pompen het nummer wel onhoudbaar naar het einde. Euforisch zal de luisteraar er echter niet bij worden. Daarvoor klinkt deze sole iets te venijnig en passeren er net iets te veel onaangename verwijzingen en beelden in de tekst. Hierdoor zal de titel van het nummer ook eerder een pijnlijk sarcastische grijns oproepen dan een goedmoedige glimlach.
Meer over Man's Best Friend
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
