In de vroege jaren zeventig telde Kees Hazevoet mee in de Nederlandse wereld van de free-jazz. In 1972 won hij zelfs de door de Stichting Jazz in Nederland ingestelde Wessel Ilcken Prijs, een prijs die eerder ook door grootheden als Misha Mengelberg, Han Bennink en Willem Breuker gewonnen was. Alhoewel hij deel uitmaakte van de op dat moment wereldwijd zeer opgemerkte Amsterdamse jazzscène, brak hij nooit echt door. Veel kans om zijn muziek te leren kennen, kregen de jazzfans ook niet: zijn debuutplaat 'Pleasure' uit 1970 werd op slechts 250 exemplaren uitgebracht.
Kees Hazevoet heeft inmiddels zijn sporen verdiend als ornitholoog, maar als pianist en klarinettist dreigde zijn naam totaal vergeten te worden. Met de heruitgave in 2004 van de plaat 'Unlawfull Noise', die hij samen met onder anderen Han Bennink en Peter Brötzmann maakte onder de naam Haazz & Company, en zijn recent heruitgebrachte debuutplaat 'Pleasure', komt daar een einde aan. Doorgewinterde kenners krijgen de kans hun geheugen nog eens op te frissen, een geheel nieuwe generatie luisteraars kan kennismaken met de spannende free-jazz van Kees Hazevoet.
Over de audio
De Vlaamse dichter en saxofonist Willy Roggeman heeft de term freejazz eens genuanceerd tot 'more free jazz', vrijere jazz dus. Hij wilde hiermee aangeven dat ook de ogenschijnlijk ongestructureerde muziek, onderhevig was aan patronen, maar dat er wel meer ruimte was voor improvisatie. 'Moving Lady' is daar een goed voorbeeld van. Het is Hazevoets eigen interpretatie van de jazz, zonder dat hij de regels van de kunst definitief over boord gooit. De structuur van deze compositie is zelfs erg klassiek: thema-improvisatie-thema. De vrije expressie heeft echter vanaf het begin de overhand.
Meer over Kees Hazevoet
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
