‘Neumond Inselhin’ stapt uit de cd ‘Cicadidae’ de muziekbusiness in: een nummer met een geprogrammeerde basis (laten we dit ‘Nieuwe Maan Naar een Eiland’ noemen) met grote wenkbrauwen, gekleurde wimpers, een stijve manier van lopen en licht gebogen onder haar oorbellen. Eens ze in de muziekwereld zit, wil ze leren hoe ze iets kan worden wat ze nog niet is: iets dat een luisteraar beleeft en niet iets dat ‘gemaakt’ is. Ze haalt inspiratie uit de zielen van de mensen op de muziekmarkt waar we altijd op nieuwe muziek zitten te wachten. Zoals de beste muziek van vandaag wil ze echt levend klinken, zoals elk wezen dat bestaat uit water en cellen. Al onze zielen ontstonden ooit in een wereld zonder call centres, kleine, zielige jobs, voorbij de witte magie van inspraak en de hele heisa rond werkloosheid en belastingen.
Daar voorbij, in de hemel, waren we allemaal helemaal wit en doorschijnend, voor we echt fysisch werden. ‘Neumond Inselhin’ is geïnteresseerd in de grote wereld van het hier en nu die eigenlijk een gebouw (of een markt) is. Een golf snaren in haar hart wil zo snel mogelijk uitzwermen: ze spreekt de magische spreuk uit die Clive Baker uitvond voor ‘Abarat’. Ze zegt: “Er zijn twee krachten die onze zielen beheersen: één is God, de andere is het leven van de getijden.”
Maar het nummer wil niet altijd up-to-date zijn. Soms voelt ze een innerlijk drang, een zenuwachtig geluid prikkelt haar. Een of ander Indisch woord (niet esoterisch of hippieachtige) zou wel eens de naam van een menselijk wezen kunnen zijn waarmee ze kan communiceren: “Govindasvamin” bijvoorbeeld, of “Tvaschtri”. In elk geval iets dat goed klinkt.
Bij ‘In detail’ doet Thomas Weber het nummer verder uit de doeken: soms technisch (muzikaal en qua gebruikte instrumenten), soms heel suggestief en beeldrijk. Niet voor gewone geluidsconsumptie!
