Pas 26 en met 'It's Gone' reeds aan zijn tweede cd onder eigen naam toe: Kempenaar Jef Neve hoort niet thuis in de categorie van de laatbloeiers. Ook niet in die van de vakidioten, want tegelijkertijd met zijn jazzopleiding aan het Lemmensinstituut in Leuven studeerde hij er klassieke piano. Reken daarbij compositorische aspiraties van kindsbeen af en een (adolescenten)verleden van funk en andere grooves en het beeld van de man die alleen de weg naar de rokerige jazzkroeg vindt, kan helemaal naar de prullenmand verwezen worden. Niet dat swing, bebop en ballads hem niets zeggen, maar het geluid van het Jef Neve Trio is veel breder dan alleen dat. Samen met Piet Verbist (bas) en drummer Teun Verbruggen (opvolger van de naar New York verhuisde Lieven Venken) vormt hij een trio dat zich uit respect voor de traditie (nog) niet inlaat met standards, maar dat eigen muziek maakt die glanst zonder blik te zijn, glashelder klinkt zonder flinterdun te worden en ontroert maar het tranerige geen kans gunt.
Over de audio
Welgeteld 4 minuten en 31 seconden doen de muzikanten van Jef Neve er in 'It's Gone' over om de track op te bouwen van een basintro naar het kippenvelmoment van de cd, maar dat moment mag er dan ook wezen. Op 4'31" is er geen houden meer aan en stijgt de track op, na een eenvoudig, maar catchy thema en een pianosolo die duidelijk in verschillende trapjes opgebouwd is en uiteindelijk de hele rolverdeling van begeleiding en melodie op z'n kop zet.
Gevraagd naar de achtergronden van het nummer 'It's Gone' wil Jef Neve zelf liever niet in detail treden: "We hebben heel lang naar een goeie titel gezocht voor de plaat en uiteindelijk is Teun afgekomen met het idee om de plaat 'It's Gone' te noemen. De titel is autobiografisch geïnspireerd: het moment dat ik in mijn leven een bladzijde heb omgedraaid. Titels als 'Sofar & Stillaway', 'It's Gone' of 'Not What I Asked For' gaan allemaal over afscheid en afstand nemen. 'It's Gone', puur op zich als compositie, komt van muziek die ik een jaar geleden voor een toneelstuk gemaakt heb. Daar heb ik het thema geïmproviseerd en achteraf heb ik het uitgewerkt om met het trio te gaan spelen. Dat toneelstuk had ook te maken met scheiding, afstand, afscheid en al bij al kwam dat dus allemaal mooi bij elkaar. De autobiografische details wil ik niet te veel te grabbelen gooien. Het is nogal persoonlijk, maar het komt er op neer dat het iets te maken heeft met scheiding. Iets achter de rug."
Jef Neve (p); Piet Verbist (b); Teun Verbruggen (d); Bert Joris (tp); Frederik Heirman (tb); Pieter Kindt (btb); Berlinde Deman (tuba)
Meer over Jef Neve Trio
Verder bij Kwadratuur
