Net als de naam aangeeeft, is Iwrestledabearonce geen doorsnee muziekgroep. Deze heren en dame zijn ronduit geschift en dat vertaalt zich snel naar nummers die hyperkinetisch, frenetiek en apart zijn tot het bizarre af. Waar voorheen de band soms wat focus en richting miste, blijkt dat op hun laatste wapenfeit 'Late for Nothing' de vizieren eenduidig dezelfde kant uitwijzen. Gekanaliseerde geschiftheid deze keer en dat komt de songs ten goede. Nu combineren ze meer dan ooit poppy zanglijnen en dito refreinen met geflipte melodieën, plotse tempowisselingen en loeiharde breakdowns.
De voorzichtige pianotonen die het nummer mogen starten, gaan al snel over in een lekkere moloch van een gitaarriff. De mooie zang van nieuwe frontvrouw Courtney LaPlante doet menigeen denken dat Iwrestledabearonce plots een popband is geworden, maar niets is minder waar. Eens de volgende partij - compleet met piepende harmonieën en warse akkoorden - inzet, duikt de oerschreeuw van LaPlante op, die er vast voor kan zorgen dat menig ruig karakter het spontaan in de broek doet. Die contrasten werken echter zeer goed en de verschillende passages botsen nooit maar vloeien netjes in elkaar over. Dat gezegd zijnde, is het bijna feeërieke refrein de blikvanger, want hier mag LaPlante ronduit schitteren. Iwrestledabearonce plakt ook constant verschillende lagen over elkaar: zo zit overal een synthlijn binnen de song die op het eerste gehoor niet overduidelijk is, maar die wel bijdraagt tot de algemene sfeer. Dat alles maakt 'Boat Paddle' een blijvertje: een ongenadige oorworm.
