De Brusselse striptekenaar Bram Devens heeft met zijn alter-ego Ignatz een tweede plaatje uit. Veel vernieuwing is op 'II' niet te vinden, al is de muziek volwassener geworden. De rauwe raspende gitaarstrepen en het verloren getokkel zijn meer naar het voorplan getrokken, Devens krijgt meer geluid uit zijn keel gewrongen en de ruizige mist is wat weggetrokken, waardoor Ignatz van soundscapes pur sang evolueert naar haast echte nummers, al blijft alles wat op 'II' staat een éénmalige improvisatie. Ignatz staat ook op zijn tweede album garant voor venijnige vooroorlogse blues die door een onwerkelijke, verwrongen bril wordt bekeken. De zeven composities slepen zich uitgemergeld door desolate woestenijen op zoek naar soelaas en verlossing, goed wetend dat de schimmige weg naar het bevrijdende einde onbereikbaar is.
Over de audio
Het bijzonder grauwe, agressieve 'The Dreams' is zo donker dat menigeen er slapeloze nachten aan zal over houden. Devens kreunt zuchtend over een rammelende gitaarmantra. In de verte van de deprimerende mindscape komt een hoge, haast rituele gitaarlijn opzetten met een weemoedige indianenmelodie. Geleidelijk aan begint de kletterende gitaarpartij bitsig om zich heen te bijten en ontaardt ze in een stofwolk van ruis en feedback waar scherpe gitaaraccenten doorheen proberen te prikken.
Meer over Ignatz
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
