De Nederlandse altvioliste Ig Henneman kwam via de piano en de viool bij haar huidige instrument terecht. Ze kreeg een klassieke opleiding en speelde jarenlang freelance in klassieke orkesten en ensembles. In de jaren ’70 verkende ze andere muzikale domeinen als muzikante en componiste van de popgroep FC Gerania. De grote ommekeer kwam op haar veertigste toen ze een eerste groep onder eigen naam oprichtte: het Ig Henneman Kwintet, waarvan een jaar later het album ‘In Grassetto’ verscheen. Later werd haar werkterrein verruimd met een tentet, een strijkkwartet, het Queen Mab Trio en duo’s met o.a. Ab Baars en Wilbert de Joode.
Ig Henneman stond aan de wieg van de organisatie Wig, die later uitgebreid werd met het gelijknamige platenlabel, waarop de albums van Hennemans eigen bands en opnames van Baars en de Joode verschenen. Naast haar activiteiten als improviserend musicus en componiste voor haar eigen groepen, schrijft Henneman ook muziek voor andere ensembles en muzikanten, zoals Anne La Berge, het Metropole Orkest en het recent opgeheven Orkest de Volharding. Ze was ook geregeld te horen in het ICP Orkest van haar landgenoot Misha Mengelberg, met wie ze tevens een trio-cd opnam.
Eind 2010 vierde Henneman haar vijfentwintigste verjaardag als componiste en bandleidster met een toernee met het Ig Henneman Sextet met daarin naast vaste waarden als Ab Baars, Wilbert de Joode, Lori Freedman en Marilyn Lerner ook de trompettist Axel Dörner. Van dit markante ensemble verscheen een jaar later ook een cd: ‘Cut a Caper’, uiteraard op Hennemans eigen Wig-label.
‘Narration’ is gebaseerd op twee melodische cellen die allebei uit vier noten bestaan. De eerste is de meest melodische, de tweede bestaat uit drie maal een zelfde noot, gevolgd door een vierde die wat hoger is. Deze cellen worden letterlijk herhaald, omgekeerd en uitgewerkt, waartussen korte interventies van solisten geplaatst worden.
Iets meer ruimte is voorzien voor solistische bijdragen van de basklarinet (Lori Freedman) en de contrabas (Wilbert de Joode), waarbij de eerste op zoek gaat naar de limieten van haar instrument en de tweede het geluid op een tweestemmig hellend vlak zet, waardoor elk gevoel van harmonische stabiliteit verloren gaat.
