De uit Glasgow afkomstige Hudson Mohawke wordt vandaag niet zelden genoemd als de Europese tegenhanger van Flying Lotus. Beiden hebben immers een voorliefde voor tegendraads verknipte (hiphop)beats, zweverige synthexperimenten en korte flitsen cartooneske huis-, tuin- en keukengeluiden. Op zijn debuutplaat 'Butter' plaatst Mohawke evenwel niet zozeer zijn verleden als draaitafelkunstenaar in de schijnwerper, dan wel zijn ietwat bizarre voorliefde voor de melodische r&b van het begin van de jaren '90. Het resultaat is een geluid dat iets minder hyperkinetisch is dan zijn vorige releases, met meer ruimte voor vocalen en melodieën.
Over de audio
'Rising Five' is een mooi (instrumental) voorbeeld van het 'nieuwe' Hudson Mohawke-geluid. Als basis serveert de jonge Schot een licht opwippende, kletsende computerbeat, gedrenkt in een galmeffect waar Phil Collins 15 jaar geleden jaloers op geweest zou zijn. Door het ontbreken van vocalen springen de verschillende lagen metalige synthesizer eens zo hard in het oor. Naast de schokkerige funky hoofdmelodie, laat Mohawke op verschillende plaatsen tegelijk speelse één vingermelodietjes en Bollywood-arpeggio's door het stereobeeld fladderen. Hier en daar een goedgemikte 'ooh' en 'aah' maken de
Prince-op-steroïden pastiche compleet.
Meer over Hudson Mohawke
Verder bij Kwadratuur
