Henry Threadgill (1944, Chicago) begon percussie te spelen in marching bands voor hij overschakelde op baritonsax en klarinet. Vanaf de oprichting in de jaren '60 was hij betrokken bij het veelbesproken AACM (Association for the Advancement of Creative Musicians) waardoor hij samen kon spelen met muzikanten als Joseph Jarman, Roscoe Mitchell en Muhal Richard Abrams. Zoals de muziek van Threadgill laat horen, was hij echter ook met andere dingen bezig, variërend van gospel tot de rockgroep waarin hij speelde tijdens zijn legerdienst.
In de jaren '70 formeerde hij het trio Reflection dat met saxofoon, bas (Fred Hopkins) en drums (Steve McCall) een eerder klassieke bezetting had, iets wat Threadgill in latere bands drastisch zou veranderen. In zijn sextet dook een cello op en de fundamenten van Very Very Circus werden gelegd door twee tuba's. In Make a Move werd het mooie weer dan weer gemaakt door marimba, vibrafoon en gitaren (elektrisch en akoestische). Voor Zooid laat Threadgill zich omringen door gitaar, tuba, drums en cello.
In de jaren '90 vond Threadgill even onderdak bij de major Columbia (Sony) en releaste er 'Carry the Day', 'Makin' a Move' en 'Where's Your Cup'. Sinds 2001 zit hij bij bij Pi Recordings, waar 'Everybody's Mouth's a Book' en 'Up Popped the Two Lips' verschenen, waarna er een grote cd-stilte viel. Het in 2005 uitgebrachte 'Pop Start the Tape, Stop' verscheen immers allen op lp.
Over de audio
Henry Threadgill is niet de man om jazz te maken die, samen met een glaasje wijn, lekker naar binnen schuift. Hoekige ritmes en onvoorspelbaar van links naar rechts springende melodielijnen dwingen de luisteraar de aandacht bij de muziek te houden. Bij Zooid wordt deze muzikale onorthodoxie nog versterkt door de moerassound van het kwintet, waarbij de "begeleiders" steevast een contrapuntische tegenstem leveren bij de solist of de melodie. Het resultaat is een zompige klank waarbij de muzikanten in een los-vast verband met elkaar staan en de luisteraar bij momenten het noorden zal kwijtgeraken.
In 'Calm Down' valt bovendien vast te stellen hoe essentieel de rol van drummer Dafnis Prieto is. Voor hem geen grooves, maar wel meespelen met het thema of het leggen van een tegenstem. Zijn rol als begeleider laat hij achter om een volwaardig deel te worden van de structuur en het verloop van de compositie.
Meer over Henry Threadgill's Zooid
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
