Het Duitse metalcoregezelschap Heaven Shall Burn is een van die groepen die jaar en dag, plaat na plaat garant staan voor kwaliteit. Hun brute en overdonderende muziek is opgebouwd rond pakkende riffs en naar de keel grijpende melodieën, waardoor hun muziek beter beklijft dan die van vele collega's. Niet alleen dat, maar deze jongens hebben daadwerkelijk tot dusver geen enkele mindere plaat afgeleverd, wel integendeel. Net als wijn met ouder worden wint aan maturiteit en smaak, zo ook Heaven Shall Burn, dat elke keer iets verder de grenzen aftast en voor zichzelf de lat een stuk hoger legt. Dat culmineert nu in het loeiharde en pakkende 'VETO', opnieuw een uiterst sterke schijf in de geschiedenis van deze jongens.
Met een feeërieke intro mag 'Hunters Will Be Hunted' de dans openen. Het spaarzame en uitgekiende gebruik van electronica levert in dit geval een meerwaarde op, aangezien het nummer zelf nog steeds drijft op heftige gitaren en potige drums. De dromerige melodielijn die de band gebruikt als thema doorheen het nummer, blijft onmiddellijk hangen. De extra toetsen die verwerkt zitten, zijn deze keer geen gimmick maar juist een toegevoegde waarde. Voor wie vreest dat Heaven Shall Burn plots trendy of soft is geworden, laten de zwaar beukende ritmepartijen en zeer zware drums het tegendeel bewijzen. Tekstueel houdt de groep nog altijd vast aan maatschappelijke thema's, wat hier niet anders is. Echter, het wordt quasi nooit prekerig en dat is een hele opluchting. De gifstrot van Marcus Bischoff is tegelijkertijd bruut en relatief goed verstaanbaar en geeft dat extra tintje rauwheid en overtuiging aan het geheel. Misschien is 'Hunters Will Be Hunted' een van de meer melancholische tracks op het album, maar dat wil duidelijk niet zeggen dat er daarom ingetogen dient gespeeld te worden.
