Eind jaren '80 verenigden de toen nog onbekende Mats Gustafsson, Sten Sandell en Raymond Strid hun krachten in Gush. Dat leverde in de periode 1988-1996 een half dozijn releases op en hiermee gaven de drie muzikanten wel heel duidelijk hun visitekaartje af. Het legde hen geen windeieren: Naast een gestage stroom aan releases (onder meer met trio's zoals Aaly Trio en The Thing) duikt Gustafsson sinds dan op in bezettingen van gereputeerde muzikanten zoals het Peter Brotmann Chicago Tentet, Otome Yoshihide's New Jazz Orchestra en Barry Guys' New Orchestra en gaat hij onder meer in de clinch met de muzikanten van Sonic Youth. Ook Raymond Strid en Sten Sandell zijn veelgevraagde muzikanten en speelden onder meer aan de zijde van Ken Vandermark, Barry Guy, Marillyn Crispell, Paal Nilssen-Love. Zeven jaar na de laatste Gushrelease - deze opname dateert van 2003 - doken de heren opnieuw de studio in en improviseerden Norrköping bij mekaar.
Over de audio
Het audiofragment is geknipt uit de tweede improvisatie, Sava. In vergelijking met de andere tracks op dit werk en met de 'klassieke' gang van zaken in improvisatie (is een contradictio in terminis maar toch) kent deze improvisatie een nogal ongewoon verloop en klankkleur. Enerzijds pakt Sandell op een moment uit met een heel strak en hoekig ritme wat al niet zo gebruikelijk is. Anderzijds schrikken de muzikanten er niet van terug om het geïmproviseer met momenten heel melodieus te laten klinken. Vooral in Gustafssons' wild scheurend saxgeluid sluipt er gaandeweg een (zij het eenvoudige) melodie in. Zijn bezeten, hysterisch aangevatte saxsolo krijgt daardoor gaandeweg iets troostend of toch - minder poëtisch uitgedrukt dan - iets warmer. De audiotracks pikt in na een tweetal minuten in de improvisatie.
Meer over Gush
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
