Howe Gelb is een rockicoon. Net als pakweg Stephen Malkmus (Pavement) heeft deze Amerikaan zich gespecialiseerd in het regelmatig uitbrengen van boeiende, introverte gitaarmuziek die tegelijkertijd subtiel en complex overkomt, maar daarbij niet inboet aan toegankelijkheid. De gouden formule dus. Met 'Is all Over the Map' presenteert de man, na een jaar van relatieve rust, het nieuwste product van zijn voornaamste geesteskind: Giant Sand. Deze sombere plaat bevat 15 verschillende muziekmomenten in ware lofi stijl. Het Nummer 'Napoli' is daar zeker één van de hoogvliegers van.
Over de audio
Het is niet met de meest opgewekte gevoelens dat Giant Sand terugblikt op de stad Napels. Nooit is deze historische plek zo somber en melancholisch bezongen als nu door Howe Gelb. Nochtans begint dit nummer erg stemmig. Een sfeervolle samba op piano wordt door conga's en bas begeleid en dartelt nogal dof doorheen de huiskamer. Een kleine minuut later verstomt die piano echter om plaats te maken voor het feitelijke, veel tragere nummer. Hierin speelt Giant Sand voornamelijk met sfeer en gevoel. Of dat nu komt door de sierlijk sluipende bas, die slidende gitaar of de dorre whiskystem (Amaretto) van Gelb ... Napels lijkt bij deze wel verdoemd. Hoewel in de verte nog steeds de opgewekte percussie weerklinkt, wringt Giant Sand zich doorheen de sloppenwijken en rioolbuurten van de stad en roept er een weemoed over op zoals voorheen enkel Leonard Cohen leek te kunnen. Op deze manier wordt de uitstraling van 'Napoli' minstens even duister als de hoes van de plaat.
Met dit alles zet Giant Sand dus weer een dijk van een sfeernummer op punt. Dankzij vele subtiele instrumentale toevoegsels (die soms slechts enkele seconden duren) kadert de band deze track, die in zijn totaliteit toch erg ruw en onafgewerkt overkomt. Schilderen met muziek? Voor Giant Sand is dat duidelijk geen probleem.
Meer over Giant Sand
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
