De negenentwintigjarige Gaby Moreno is een bescheiden chanteuse die werd geboren en opgroeide in Guatemala City, maar haar horizon ondertussen verschoof naar Los Angeles. In de schaduw van de popmuziek is de Guatemalteekse al enkele jaren actief. Zo werd ze in 2006 één van de laureaten van de John Lennon Songwriting Contest en in 2010 kreeg ze de trofee voor beste Latino Indie artieste op de American Latino Awards. Ook bracht ze in 2010 een kerst-EP’tje uit en verschenen er covers op een compilatiealbum en op een soundtrack. Haar belangrijkste wapenfeit dateert ondertussen al van 2008: het album ‘Still The Unknown’. Toen werd dit in eigen beheer uitgegeven, maar twee jaar na dato wordt het album opnieuw uitgebracht voor een veel groter publiek.
Op ‘Still The Unknown’ combineert Gaby Moreno vrij herkenbare, ingetogen zanger-liedjessmidmuziek met hier en daar een portie funk en meer lokale, latino aandoende toetsen. Ook de invloeden van pop, soul en blues passeren regelmatig de revue. Parallel daarmee wisselt ze zowel Engelstalige als Spaanstalige nummers af. Met deze muziek maakte ze dermate indruk dat ze kan pochen met het feit dat ze voorprogramma’s mocht invullen van ondermeer Nouvelle Vague, Ani DiFranco en Tracy Chapman én dat ze samenwerkte met Van Dyke Parks.
Onheilspellend, maar toch enigszins vertederend start ‘La Vez Que No Me Pude Atrever’. Wanneer Gaby Moreno’s zachte stem ten tonele verschijnt, wordt de overhand al vlug genomen door deze tederheid. Op kabbelende golfjes wordt de luisteraar vervolgens meegezogen richting het refrein. Daar brengt Moreno iedereen op de hoogte van de toonaarden die ze bereiken kan. Zo creëert de afwisseling van ingetogen zangpartijen tijdens de strofes en een meer intens en hoger gezongen refrein een aangename spanningsboog op de grens tussen verschillende muziekstijlen.
