Het gekke Britse trio Field Music wordt al sinds de release van zijn debuut een klein jaar terug op handen gedragen. Een tournee met Belle and Sebastian of Maxïmo Park ondernemen is niet voor iedereen weggelegd. Geen wonder dan ook dat de verwachtingen voor dit tweede plaatje hoog gespannen waren. Wat blijkt? 'Tones of Town' is zowaar nog vrolijker en lichtvoetiger dan zijn voorganger en bezit een nog verder uitgewerkte muzikale finesse. Met ogenschijnlijke eenvoud worden elf vrolijke indiesongs voorgeschoteld, die echter stuk voor stuk een toonbeeld zijn van een origineel, uitdagend songschrijven.
Over de audio
Iedereen die in een bandje zit en zich bezigt met het schrijven van Britse gitaarpop mag zich bij deze tegen het hoofd stoten niet zelf 'A House Is Not a Home' gecomponeerd te hebben. Een eenvoudig pianodeuntje, wat strelende viooltjes en een zomerheerlijk melodietje dat als thema voor zowat alle leuke tv-feuilletons uit de jaren '70 zou kunnen gebruikt worden maken, van dit liedje een heuse hit. Dankzij een leuk hoppend ritme, dat bestaat uit een combinatie van tamboerijn, houtblok en eenvoudig drumwerk en een heen- en weerslingerende baslijn is meewiegen met het hoofd zo goed als onmogelijk. Toch zit dit nummer niet zo eenvoudig in elkaar als aanvankelijk lijkt. Een mooi en vlot karakter verdoezelt dat minstens acht instrumentale partijen aan het geheel deelnemen. Nadere beluistering maakt duidelijk dat 'A House Is Not a Home' enkele esthetisch verantwoorde hoekjes en haakjes en een kleine dissonante uitschieter bevat. Maar laat dat de pret vooral niet bederven. Dit nummer heeft immers een oneindige houdbaarheidsdatum!
Meer over Field Music
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
