Als tiener was de Amerikaanse cellist Erik Friedlander al fan van de blues en bluesrock van The Allman Brothers Band and Johnny Winter en hier en daar was er in zijn muziek al een stevige scheut country en blues te horen, maar nog zo nooit duidelijk als op de cd ‘Bonebridge’.
Friedlander begon zijn muzikale leven op gitaar, maar schakelde later over cello. Hij ontwikkelde een verfijnde en zangerige pizzicatotechniek die zijn handelsmerk bij uitstek werd. Friedlander was actief met eigen bands als Topaz en Chimera, maar heeft ook een vaste stek in het Bar Kokhba Sextet. Daarnaast werkte hij samen met Laurie Anderson, Courtney Love en Alanis Morissette.
Voor ‘Bonebridge’ (2011) deed hij een beroep op slide gitarist Doug Wamble (Wynton en Branford Marsalis, Cassandra Wilson, Norah Jones) en de ritmetandem die hij ook ontmoet in het Broken Arm Trio: Trevor Dunn (Mr. Bungle, Fantômas, Tomahawk, Electric Masada) en Michael Sarin (Dave Douglas, David Krakauer).
In 2010 verbleef Friedlander enkele weken in Charleston, South Carolina. Daar legde hij de laatste hand aan het repertoire van Bonebridge. In het nummer ‘Beaufain Street’ vertoeven Friedlander en zijn collega’s in de sfeer van New Orleans met een lekker lichtlopende groove en een catchy melodie waarin Wamble zijn kleine glissandi kan bovenhalen.
Na het thema is er soleerruimte voor achtereenvolgens Friedlander, Wamble en Sarin. Plots zijn Friedlander en Dunn samen te horen, maar daarna keert de cellist terug naar zijn vertrouwde compagnon Wamble, waarna het nummer een geïmproviseerd slot krijgt.
Deze versie van ‘Beaufain Street’ werd live opgenomen door het New Yorkse radiostation WNYC en is niet in de handel verkrijgbaar.
