Wie zich wil inlaten met de muziek van de Duitser Ekkehard Ehlers doet er goed aan even zijn muziekgeschiedenis op te frissen, vooral dan die van de 20ste eeuw. Schönberg, Cage, house en techno zijn maar enkele van de pilaren waarop Ehlers zijn muzikale productie steunt.
Aanvankelijk opereerde Ehlers in duo met Sebastian Meissner. Als Autopoesies brachten de twee in 1999 het live album 'La Vie á Noir' uit en een jaar later verscheen een dubbel-ep met remixen op het gereputeerde label Mille Plateaux. Nog datzelfde jaar besloten Ehlers en Meissner om elk solo verder te gaan, wat de eerste deed onder het pseudoniem Auch, waarmee hij zijn meer technogerichte kant liet horen.
Hiermee was de meer experimentele kant van Ehlers echter niet uitgeschakeld, zoals aangetoond werd met de cd 'Betrieb' uit het voor hem wel erg drukke jaar 2000. Gemanipuleerde samples van componisten als Schönberg en Ives lieten horen dat Ehlers iemand was die de muzikale traditie op een eigen manier opzocht en behandelde. Dit werd nog duidelijker met ep's en singles waarop hij de geest (en niet zozeer de muziek) van enkele grote muzikanten en andere kunstenaars trachtte vast te leggen (later gebundeld tot de cd 'Ekkehard Ehlers Plays'). Dat hij koos voor uiteenlopende kunstenaars als componist Cornelius Cardew, bluesman Robert Johnson, jazzsaxofonist Albert Ayler of acteur/regisseur John Cassavetes toonde aan dat Ehlers zich niet wilde vast rijden in één of ander (mogelijk doodlopend) straatje. Het in 2006 verschenen 'A Life Without Fear' lijkt deze traditie verder te zetten, maar op dit album legt Ehlers duidelijk herkenbare links met de muzikale traditie. Samen met enkele live muzikanten (waaronder gitarist Joseph Suchy en zanger Howard Katz Fireheart) herinterpreteert, mixt, ontleedt en herassembleert hij blues, folk of Afrikaanse muziek.
Over de audio
'Ain't no Grave' is één van de tracks op 'A Life Without Fear' met het hoogste gehalte qua ambachtelijkheid. De verwijzingen naar blues en folk liggen er aanvankelijk vingerdik bovenop, maar worden geleidelijk gestript tot een bijna abstract niveau. In 'Ain't no Grave' perst Ekkehard Ehlers de gelijknamige traditional, gespeeld door gitarist Joseph Suchy en zanger Howard Katz Fireheart, door de blender. Hij wringt de prestatie van zijn twee kompanen uit door ze in verschillende lagen boven elkaar te plakken, te vervormen en uit te benen. Zijn gevoel voor klankkwaliteit en de kleur die er mee samenhangt, houden de track boeiend van voor tot achter. Liefhebbers van het bluesgenre kunnen zich trouwens amuseren met het volgen van het typische akkoordenschema (wel met enkele Ehlers-twistst). Aanvankelijk is dit heel herkenbaar, maar geleidelijk aan begint Ehlers stukken weg te snijden of te vervormen, waardoor er uiteindelijk alleen nog en karkas overblijft: een prachtig staaltje muzikaal proper en genuanceerd uitgevoerd slagerswerk.
Meer over Ekkehard Ehlers
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
