Een jaar na het indrukwekkende debuut slaat Devian terug met deze opvolger. Blijkbaar heeft dit combo rond gifstrot Legion haast om de wereld te domineren. Waar de wortels van deze groep overduidelijk binnen de black metal liggen, trekt Devian zijn totaalgeluid meer open. Dat vertaalt zich in meer oog voor melodie en nummers die over het algemeen makkelijker in het gehoor liggen. Dat wil overigens niet zeggen als zou dit zacht klinken, wel integendeel! Devian scheurt en beukt als de besten, iets wat gewoon extra in de verf wordt gezet door hun oog voor subtiele details. De riffs zijn effectief, het drumwerk zeer solide en de vocalen lekker ziekelijk.
Over de audio
Devian gaat er op het titelnummer van de plaat alvast vandoor als een getergde stier tjokvol testosteron. De hoofdriff doet zelfs denken aan thrashgroten Kreator, vooral dankzij de lekkere polkabeats die drummer Emil Dragutinovic bezigt. Iets voorbij de minuut haalt Legion zelfs heel even zijn normale stem boven, maar dat maakt het refrein des te agressiever. Een refrein dat overigens wordt gekenmerkt door een sfeervolle melodie, die de bruutheid niet echt afzwakt maar eerder benadrukt. Devian haalt alles uit de kast tijdens deze song, waarmee hun veelzijdigheid in de brute sector bewezen wordt. Ook de solo gebruikt het motto dat eenvoud het meeste siert en dat melodie ook in brute tracks perfect kan werken. Het headbangen mag nu beginnen.
Meer over Devian
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
