Ze mogen dan misschien niet meteen een medaille verdienen voor de beste bandnaam, muzikaal gezien gaat het De Staat voor de bijl. Het debuut van dit Nijmeegse vijftal bulkt van de snedige rock'n'roll met heerlijk grauwe bluesriffs, zonder echt in de marginaliteit te schieten. Een prima oor voor melodie, gebalde songs en de warme maar toch stoere stem van stichter en zanger Torre Florim maken de eerste boreling 'Wait for Evolution' niet enkel een uitzonderlijk klassebeest dat bol staat van de referenties (John Spencer, Nick Cave, Josh Homme...), maar live ook nog als een rots op podium staat.
Over de audio
'We're Gonna Die' geeft mooi aan waar het om gaat: geen blad voor de mond houden. Toch is dit een van de paar songs die aantonen dat het bij De Staat niet enkel om stoerdoenerij gaat. De banjo en sfeervolle kampvuursamenzang geven het nummer een soort van country-gospelkarakter dat niet vaak verschijnt in de Lage Landen. Een heerlijk stapvoets ritme, getokkel op de klankkast en handengeklap zorgen voor een gezapigheid die de ironie van dit lied mooi in de verf zetten. Niet dat er tekstuele spitsvondigheden mogen verwacht worden – die zijn nooit echt aan De Staat besteed – maar de combinatie van meewarige muziek en inhoudelijke boodschap werkt hier toch aardig op de lachspieren.
Meer over De Staat
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
