Dwarse akkoorden markeren het begin van de tweede plaat die De Beren Gieren onlangs op de wereld losliet. Het in Gent gehuisveste jazztrio toont zich doorheen ‘A Raveling’ van zijn meest veelzijdige kant, echter zonder dat de plaat uiteenvalt in een aantal losstaande, versnipperde experimenten. Dat Fulco Ottervanger, Lieven Van Pee en Simon Segers samen koppige beeldenstormers zijn, staat buiten kijf. Dat ze zich de jazzconventies inmiddels volledig eigen hebben gemaakt en er concert na concert en album na album eigenzinnig brouwsels mee fabriceren, wordt er evenwel niet minder fascinerend om.
De melancholische intro die 'Sweet Repose Threat' in gang zet, zou het begin van een traditionele ballade kunnen zijn. Niets blijkt echter minder waar wanneer drums en bas de slepende puls van het nummer neerzetten. Uit een slaperig, voorwereldlijk universum tilt Fulco Ottervanger zijn improvisatie naar ander plan. Van Pee en Segers tonen zich afgevaardigden van de dreiging en het stuk begeeft zich steeds meer richting woelige wateren. Als een openbaring mondt de onbehaaglijke stroomversnelling vervolgens uit in een alweer trieste oceaan, die verwijst naar de openingsmaten van de compositie. Ottervanger en co breien er een verlossende, majesteitelijke staart aan,die het nummer prachtig neerlegt.
